大妇气食牛,千唤不回头。中妇愁绪萦,敢恕不敢嗔。
小妇诉卑贱,终朝泪洗面。莫誇三妇艳,丈人肠欲断。
临邛传瑞物,太守在郡时。
既多九穟谷,复有三秀芝。
芝以保万寿,谷以丰东菑。
更看芙容叶,并蒂照清池。
事莫必有胜,必胜难可持。
迩来罕相见,世上多夸驰。
黄金铸佩印,白玉刻佩龟。
朝见恃赫赫,夕见同蚩蚩。
方得靡不羡,既处焉所施。
此理非一日,更後当应知。
志士无终穷,斯言非尔欺。
偶然寸木压岑楼,且放渠侬出一头。
鲸漫横江无奈暟,鹏虽运海不如鸠。
躬当自厚人何责,世已相违我莫求。
石火光中争底事,宽颜收拾付东流。
佛手真法身,晃耀紫金色。
散滿十方界,聚为七袠书。
七袠徧河沙,震誦説妙法。
非聚亦非散,是則法眼觀。
古风萧索不言归,贫贱交情富贵非。
世祖本无天下量,子陵何慕钓鱼矶。
迷情淡荡不知津,老却平生梦幻身。
满眼纷华心寂寞,长安市上酒家人。
良时率已迈,蟋蟀鸣我床。眷言召亲友,旨酒罗中堂。
东邻饰妖女,南陌招名娼。绡衣随风举,罗袜自飘扬。
秦声被金石,楚曲流宫商。清谈蔚霞烂,妙舞若云翔。
颓阳倏西落,明月出东方。飞轩历层囿,改席临洞房。
华灯吐芳焰,列宿澄清光。齐心怀令德,四坐咸尽觞。
芳辰谅难再,嘉会讵可常。人命一朝尽,奄速如秋霜。
乐哉今日宴,百岁遥相望。
玉册摇光下帝畿,春明霞色上朱衣。不妨闭阁停玄草,犹记听钟直紫薇。
海月夜迎仙盖满,江云晨逐使槎飞。丹梯万丈罗浮顶,几折梅花问少微。
顺流一日快舟行,薄暮风涛特地生。
不是江神惊客子,劝人早泊莫追程。