书堂新建古城阴,巨榜高题属意深。吾道北南还一脉,斯人今古本同心。
妙从活水生时得,乐向光风起处寻。教思无穷归有道,朱弦休叹少知音。
老树空村,借风幔斜张,尽堪栖寄。饮如渴骥。碧筒劝领略,野香荷气。
讵料苍莽中原,有黏天云水。依稀似。莼脆鲈肥,风光故园还记。
携手散步林塘,羡无愁鸥鸟,向菱芦睡。江南游子。
谁怜我水上,倚阑心事。拟倩繫日长绳,奈斜阳贪逝。
风飐处、十万红衣,乍眠旋起。
忽起芦花渚,哀声入乱云。空闺多戍妇,莫遣夜深闻。
一别经圆缺,三秋望转明。蛾眉今夕影,鸾镜旧时情。
貌逐清辉减,愁随素魄生。关山千里隔,何处照盈盈。
散步入空林,斜阳满山麓。四顾寂无人,蝉声出修竹。
一片关山月,悲欢望不同。穹庐光照海,沙碛影连空。
轮满开秦镜,弦斜倚汉弓。年年三五夜,魂断玉楼中。
北阙寒云结瞑阴,龙山飞度正森沉。可怜西第歌钟满,共把东曹酒盏深。
柳絮忽邀词客赋,椒花应折故园心。宵衣更从鸣珂去,玉树青葱指上林。
白云何灿茜,飞度玉山岑。散漫南窗下,徘徊嘉树林。
凝霏入素几,委润夹幽襟。翘首帝乡远,揽结兴长吟。
释耒起南亩,肤寸待成霖。卷舒在适性,去来尔何心。
扶摇方整驾,总辔瑶池阴。
飞云带积阻,磴道多莓苔。旃檀驾高阁,芳刹凌空开。
连峰入户牖,金银混蓬莱。焱梯杳难即,天伎从风回。
阁中餐霞子,早隐莲花台。神游挟希有,升降随九垓。
蠛蠓俯浊世,沧溟视浮杯。金沙发五内,足底兴风雷。
笑入桃花源,浮光轶尘埃。镵文记石壁,千载方归来。
壁上苔痕字,回头十二年。方平犹眼底,江令是生前。
童子来扶杖,山僧试煮泉。浪中惊准出,塔下古蛟眠。
骇目洞心处,危滕峭石边。无栽慈竹地,有纵怒鹏天。
一壁云皆碎,千沟瓦忽县。波涵万里月,石老六朝烟。
杨子来歌吹,南徐阅井廛。萍飘建邺镇,豆许海门船。
鲨鬣遮晴岛,珠胎射绿渊。云堂招贾客,盐豉供朝贤。
夜火朝岚市,风枝水响禅。山中无印老,休举带因缘。