池塘去後春,一夕生绿草。
无由梦阿连,诗句何能好。
张君献诗诗词巧,美女插花娇醉春。
公答七言夸笋笴,我无千里学骐驎。
夜吟谢朓澄江练,露湿陶潜漉酒巾。
归去应将锦囊贮,已胜珠玉莫愁贫。
风衣何揭揭,有若瓠叶翻。
尘土不远去,白云藏白门。
风雨起春寒,乘潮晓帆送。
目看瓜步云,心近茅家洞。
忽觉柳已青,来时枝尚冻。
羡尔向江南,正开新酿瓮。
展开阅读全文
前日春风初摆条,昨夜雪飞深一尺。
北帝及腊不行令,东皇发煦遭尔厄。
侵时夺气四时错,欲问上天何不责。
天高地厚语难通,俛首下土徒叩额。
或言莫信难可闻,鹤鸣至微犹不隔。
休问天,问颜跖。休看花,看垄麦。
故人河内守,昨日报已亡。
同气泣上党,悲风生太行。
曩为众所惜,今复人共伤。
阮籍本真率,感慨寿不长。
楚舸高帆未可开,满帆风暴作阴雷。
圣文亹亹伤漂溺,世路纷纷自往来。
浮磬犹闻传激越,沉妖不见锁渊回。
连陂蛙黾鸣无数,安得周官为洒灰。
常愁春云低,谁料春风恶。
摇扇无定响,折干时闻落。
吹花拥细草,送两来高阁。
江燕倚身轻,逆飞前复却。
放言破崖岸,尘事尽磨刮。
况此气澄明,幽襟亦轩豁。
竟日坐衡茅,同心异胡越。
吾道今不孤,长吟为君发。
院落无人到,游丝自短长。细风添霁色,斜日转流光。
柳入莺边嫩,花飞燕外香。一杯春昼永,试与问年芳。