家居琼馆海山隅,腹内包藏三教书。
明月清风为活计,蓬头跣足走寰区。
玉炉丹熟斟琼醑,金阙朝回唱步虚。
要识我侬真面目,广寒宫里看蟾蜍。
孤雁声嚘嚘,忧如司马牛。
君不见煮豆燃豆萁,斯人者斗米尺布渠岂羞。
知有鹡鴒在原不,知有棠棣之华不。
君不见汉家功臣上麒麟,气貌岂是寻常人。又不见唐家诸将图凌烟,长剑大羽联貂蝉。
龙章终匪尘俗状,虎头乃是封侯相。我生山野无能为,学剑学书空放荡。
老来晦迹岩穴居,梦寐未形安可模。昨日冷飙动髭须,拄杖下山闻鹧鸪。
乌巾半岸衣露肘,忘机忽落丹青手。器识可同莘野夫,孤高差儗磻溪叟。
山翁野老争道真,松篁节操梅精神。吟风笑月意自在,只欠鹿豕来相亲。
江北江南竞传写,祝君叹其才尽下。我来对面不识我,何者是真何者假。
祝君放笔一大笑,不须揽镜亦自小。相携且买数斗酒,坐对青山恣倾倒。
明朝酒醒呼鹤归,白云满地芝草肥。玉箫吹来雨霏霏,琪花乱飐春风衣。
祝君许我老更奇,我老自觉头垂丝。时与不时何以为,时与不时何以为,赠君白雪梅花枝。
二月燕南煖未归,晚风吹雪弄霏霏。乘春且作丰年瑞,和月还为午夜辉。
重压竹枝低欲折,轻兼柳絮湿还飞。小臣欲拟阳春曲,燮理何人秉化机。
忽忽光阴转,骎骎华发添。迹陈三可叹,心赏四难兼。
汉节螭坳出,青毡映父兄。天方摧丑虏,人已望神京。
使指今兹重,边尘定可清。归来陈口伐,莲烛问严更。
镜湖没狂客,剡曲草徒芳。明月思当日,风流不可忘。
仙人天宝上,夜台会稽傍。秪今千载里,谁是贺知章。
珠璧穷暮天,赋诗吾自怜。孤独凄在眼,岁除无一钱。
颜色凋青镜,贱贫心宴然。室人莫交谪,听我鸣清弦。
可叹蓬庐士,衰迟尚一经。德贫心自守,穷逝气难平。
短日啼慈母,秋云泣友生。当时激昂意,抱取岱山征。
念尔云装客,寻仙石照门。虬鸾思欲御,日月厌为樊。
圣院参神侣,真峰访道言。桃花沿棹处,毋得更迷源。