黄屋门前缓辔行,上林花映赐衣明。怪来老眼模糊甚,道是寻春杜少陵。
贤圣久寂寞,六籍无光辉。元气五百年,一合又一离。
男儿生其间,独往安可辞。邈哉舜与颜,梦寐或见之。
其人天下法,其言万世师。顾予独何人,瞻望空尔为。
年驰力不与,抚镜叹以悲。岂不在一生,一生良迟迟。
今复不鞭策,虚浪死勿疑。请回白日驾,鲁阳戈正挥。
远别离,明当入蜀去。
酒酣日落客心惊,起与仆夫先议路。
引车在庭牛在槽,桐枝袅袅秋风豪。
别情惆怅气不下,酒觞翻污麒麟袍。
缓缓清歌慰幽独,不惜更长更烧烛。
赠君发上古搔头,莫易此心如此玉。
平生每笑花飞片,东家吹落西家怨。
但得归时似别时,相知何必长相见。
庆文章太守,燕寝凝香,诞弥佳节。庾岭归来,又经年梅发。棋酒心情,笙歌滋味,便合朝天阙。玉作山前,冰为水际,几多风月。绿鬓朱颜,浩然相对,自是中原,旧家人物。鵷鹭班回,尚记陪清切。好把胸蟠万卷,谈笑了、济时勋业。锦幄初温,宝杯深劝,舞回香雪。
问西湖好处,楼上薰风,有谁称寿。十里荷香,对槐阴清昼。细浪揉蓝,远山凝黛,更管弦初奏。醉舞嗟嗟,欢声沸沸,生申时候。膝下婆娑,老莱儿戏,帝所辉光,使衣呈绣。眷倚方隆,赐金章华绶。自此飞腾,凤阁鸾台,好满斟醇酎。道骨仙风,朱颜青鬓,年年依旧。
因归话茯苓,久著桐君籍。
成形得人物,具体存标格。
神岳畜粹和,寒松化膏液。
外凝石棱紫,内蕴琼腴白。
千载忽旦暮,一朝成琥珀。
既莹毫芒分,不与蚊蚋隔。
拾芥曾未难,为器期增饰。
至珍行处稀,美价定多益。
更无云物起微阴,垄亩人家各好音。
岁晚阳和归稻把,夜来霜力到枫林。
儿童笑里丰年面,乌鸟声中落日心。
酿秫炊粳都入手,胜拼腰脚办登临。
微生本渔樵,长日渺江海。
扣舷濯沧浪,尚说天宇隘。
朅来车马路,悒悒佳思败。
黄尘扑眉须,驱逐似偿债。
羸骖系逼仄,狂犬吠荒怪。
乡心入旅梦,一叶舞澎湃。
晨兴过墟市,喜有鱼虾卖。
眼明见清江,积雨助横溃。
褰裳唤扁舟,臲卼不胜载。
不辞野渡险,弄水聊一快!
斧斤留得万枯株,独速槎牙立暝途。
饱尽春蚕收罢茧,更殚余力付樵苏。
今朝南野试开荒,分手耘锄草棘场。
下地若干全种秫,高原无几谩栽桑。
芦芽碧处重增岸,梅子黄时早浚塘。
田里只知温饱事,从今拚却半年忙。