寒食江村路,东风野渡航。
一篙春水碧,两岸落花香。
飞絮匆匆远,青山故故长。
兹洲自奇绝,底用更寻芳。
情到无聊浅愈深,暂抽书传卜佳音。古人绝少痴于我,举世谁能谅此心。
一自病躯亲药石,终虚俊眼盼泥金。临卬配后天缘改,鸾凤参差直到今。
楚地人双艳,卢家燕并栖。恰当春暖热,转忆夜凄迷。
刬袜惊初见,倾襟语尚低。肌凝姑射比,眉蹙女峰齐。
笑索香兰媚,间贫杜若携。神光离与合,仙手挈还提。
密誓肤亲搯,觕才眼得鎞。心知圆有镜,身愿捏成泥。
咫尺红楼近,寻常素简稽。每偏恩雨露,许吐气虹霓。
豆颗相思种,花名远志题。浮云指直北,弱水溯流西。
浊质惭晨肇,清狂称阮嵇。来占乾鹊噪,静恼乳鸦啼。
隐语芙蓉妙,新词芍药诋。折苕留翡翠,攀树引蝤蛴。
小字唐宫显,哀弦蜀国悽。窗幽飞野马,房暗镇文犀。
怕听风闻撰,虚传海誓赍。纸空猜鲗墨,分阻夺鸾篦。
偷祝坤灵扇,佯扶月窟梯。问桃酸自酿,围棘苦难栖。
诗绣罗巾幅,书缄绛箧绨。画图才仿佛,琴调是端倪。
美疢求丹鼎,芳年想玉笄。喜蛛丝网盒,威凤羽裁袿。
写竹钤螭印,团香剔麝脐。性灵鱼纵壑,踪迹鹿循蹊。
要订三生石,休虞百丈溪。秋情枯瘦柳,宵梦握柔荑。
栩栩园迷蝶,胶胶枕报鸡。联函千万语,无路达琼闺。
烛跋荧荧照酒明,故人相对说平生。
差池何止三年别,老大难忘一举名。
残夜池塘分月色,绕门杨柳度秋声。
不辞笔砚酬嘉会,去住江湖各有程。
晚得酒中趣,三杯时畅然。难忘是花下,何物胜樽前。
世事有千变,人生无百年。还应骑马客,输我北窗眠。
岁事聿已暮,百卉何摧残。驱车临长河,悲飙激飞湍。
欲济无方舟,行路一何难。陶潜耻折腰,贡禹弹其冠。
出处各有性,焉能违所安。不见飧霞子,飘飖青云端。
青海传烽燧,黄沙入鼓鼙。单于屯塞北,大将出辽西。
落日胡笳惨,悲风汉马迷。燕将有奇石,勒笔待君题。
闻道春可怜,春今竟何许。石竹万家烟,海棠三月雨。
高枫摇落蓟门游,把酒青天夜倒流。世路百年孤凤曲,霜华十月满貂裘。
去燕宁为黄金尽,过赵谁能白璧留。君到故园春草暮,姑苏麋鹿正堪愁。
摆脱微官万里来,非关枝上子规催。镜中苍鬓摘还满,花上青春唤不回。
我筑一溪愚似柳,君工五字老於梅。哦诗肯傍水旁径,剩买长瓶为子开。