田巴辨稷下,缓颊摧千人。邹生馆碣石,五德何缤纷。
夸夫乐惊世,小人恒共群。谁明白马喻,徒擅雕龙勤。
岂若鲁连子,笑谈却秦军。成功不受赏,万乘如浮云。
齐东浮大泽,济北汇飞泉。亭古淹词客,楼高卧谪仙。
声名偕宇宙,藻绘划星躔。奕叶流风谢,沉冥历数迁。
芳尘谁想像,故迹重留连。有美延陵季,神交百代先。
韶颜舒彩翮,绮岁夺青钱。磊落王褒颂,洸洋曼倩笺。
金羁游太液,玉佩侍甘泉。绛阙恩光动,黄堂惠泽宣。
吴峰翔省署,越水衬楼船。谤牍初辞魏,除书骤发燕。
虹蜺流卤簿,雪霰耀戈鋋。意气中原尽,心期大历偏。
行春怀胜躅,吊古惜名贤。嗟咄崇祠树,荧煌巨碣镌。
丹青涂杰搆,俎豆饰长筵。卫竹萦窗劲,秦松夹座鲜。
绿萝垂茜峭,红芰浴沦涟。西陆回真气,南池荐旧篇。
延津龙剑合,海岳凤毛联。白鹤云亭上,苍虬泰岱巅。
并怀和氏璧,齐奏伯牙弦。是处怜方驾,何人快著鞭。
蹉跎投贾赋,寂莫问扬玄。未授楞严记,空留道德编。
壮心斜日外,愁色断云前。惨淡论交臂,苍茫失并肩。
沙棠停画鹢,陇树咽寒蝉。万古如渑思,长歌酹碧天。
飘飘颍中客,黄屋若浮云。矫矫严陵叟,垂竿卧江濆。
脱屣九州长,长揖万乘君。弃瓢入深谷,举足动星文。
英风振薄俗,劲节凌高旻。樊公信独往,周生亦离群。
一朝徇微禄,遗累流千春。
鲲鱼产溟渤,鬐鬣如山丘。朝行发碣石,暮宿昆崙陬。
竦身激巨浪,喷沫飞洪流。倏忽化大鹏,九万乘风游。
翼若垂天云,众羽不敢侔。一飞绝五岳,再举凌十州。
翩翩鸴鸠侣,榆枋自相求。翱翔但咫尺,曷睹大化遒。
安州老人心似铁,老人心肝小儿舌。
不食五谷惟食蜜,笑指蜜蜂作檀越。
蜜中有诗人不知,千花百草争含姿。
老人咀嚼时一吐,还引世间痴小儿。
小儿得诗如得蜜,蜜中有药治百疾。
东坡先生取人廉,几人相欢几人嫌。
恰似饮茶甘苦杂,不如食蜜中边甜。
因君寄与双龙饼,镜空一照双龙影。
三吴六月水如汤,老人心似双龙井。
两换溪溪玉,花呈岭岭春。
秧田暄处早,茅屋补痕新。
堂後檐前小石山,一峰瘦削四峰撵。
忽腾绝壁三千丈,飞下清泉六月寒。
乃是家僮聊戏事,倒倾古井作惊湍。
老夫畏热年来甚,更借跳珠裂玉看。
蹇驴清晓掠湖堤,缓辔迎凉帽影低。
露拆渚莲红渐闹,雨催陂稻绿初齐。
先秋叶已时时堕,失旦鸡犹续续啼。
不是老来忘睡美,戴星南亩惯扶犁。
行年九十未龙钟,惭愧天公久见容。醉解病人诗解瘦,不如世世作春农。
一饥可忍万缘轻,况复幽窗疾渐平。
更事天公终赏识,欺人鬼子漫纵横。
道边尘起频障扇,门外波清剩濯缨。
不为褊心憎薄俗,客星祠下是归程。