昆明波涛南纪雄,金碧滉漾银河通。平吞万里象马国,直下千尺蛟龙宫。
天外烟峦分点缀,云中海树入空濛。乘槎破浪非吾事,巳斩鱼竿狎钓翁。
汉将去堂堂,边尘靖不扬。雪沈荒漠暗,沙揽塞风黄。
虏帐朝依水,胡酋夜进觞。舞儿回袖窄,无奈紫貂香。
峨嵋山塞倚云霄,健马弯弓意气骄。夜半忽闻惊客汗,军中应识有嫖姚。
旆旌悠悠班马鸣,中丞十月行紫荆。易水冰坚夜可渡,阴山雪积云为平。
毳幕遥悬徼外落,烽火直接单于城。候城猎猎天风高,堕指裂面吹如刀。
草宿寒侵壮士铁,露下沾湿将军袍。袍袖音书字不灭,兰闺玉箸空啼血。
朝廷本望树功勋,关塞那应怨离别。天子临轩试三辅,中丞秉钺巡行伍。
落日筹边上封事,冲霜与卒同甘苦。男儿龙额志封侯,勒石须尽燕然头。
羽书瀚海昨犹急,金缯通和非远猷。玄冬愿挟诸士纩,紫貂肯独蒙轻裘。
君不见在廷颇牧文臣擅,一范能令敌心战。别墅或校谢安棋,理案常披左氏传。
锁钥由来重北门,衣裳自是垂南面。此时月向陇头明,芦声吹入汉家营。
昭王台上中丞帐,可使门无孺子缨。
思文际圣君,稽古萃群辟。
子云侍承明,胡为去荒域。
被命事犀渠,差胜下蚕室。
愤志酬八书,荣名重三策。
丁年子卿嗟,皓首仲升泣。
看鸢穷瘴烟,放鸡定何日。
业既违操觚,勋还期裹革。
五月行渡泸,千里望巴国。
泸水向东流,巴云忽西匿。
相思持寸心,愿附双飞翼。
宣王六月驾戎车,武帝旌旗万里赊。独以一身宁四海,明妃何恨泣琵琶。
钟鼓分明歇,香烟亦断烧。南塘忽有兴,萧寺遂无聊。
竹径因时塞,腰支减食消。安禅难制毒,豺虎下青霄。
务学有彝训,左右逢其原。后生巧穿凿,末派迷本源。
世不有先觉,谁当警群昏。佩衿来于于,千古师道尊。
凭阑两客怨斜曛,此日同吟只欠君。
江阁虽高犹不见,几重山水几重云。
几年桂馆去人稀,白发怜君独远违。
过海定寻回估舶,出京才脱旧儒衣。
祠羞荔子传巫语,县闭榕阴放吏归。
亦欲居夷嗟未得,漫看鸿鹄向南飞。