四月月圆登快阁,天半晚窗雷雨入。邑中上客携酒至,欧阳罗子咸来集。
去年为阁初筑台,我时登之雷雨来。神明似有两岁约,晴雾歘值千山开。
千山回转江中流,徙倚阑干增暮愁。夕日下看衡岳破,波涛左顾匡庐浮。
苦思昨年生盗贼,大江南接江之北。烽火遥连海岱红,杀云眼见鄱阳黑。
斯邑汹汹今始安,我今对酒能不宽。诸君稍减般移苦,百姓新回种植欢。
北风江涌月东来,更说夙昔俱停杯。阴晴仓卒不自料,万事恍惚谁能猜。
潢池暂殄干戈衅,向隅犹抱疮痍哀。劝君置此勿复道,放歌且与云徘徊。
当年锦缆帝王州,此日荒津竞渡游。宾客未销梁苑气,江山聊写汨罗愁。
流金赤日偏输浪,似盖轻云故翼舟。鱼听歌钟沈复跃,燕窥舞袖去还留。
调冰雪藕佳人并,断艾分蒲上客酬。出溜只疑天上转,溯洄真在镜中浮。
阴阴瞑色凫鹥岸,袅袅风香杜若洲。醉里惊闻催住桨,别船追进夕筵羞。
新莺飞集万年枝,宛宛流音欲曙时。乍协仙韶当紫殿,更谐琼佩近彤墀。
九天春日初留听,千里云林独系思。惟有郑虔才调绝,朝回洒翰一题诗。
日上榑桑丽九天,蓬莱高阁五云连。才华久在论思地,明圣方需侍从贤。
归旆晓飞河济外,文星夜映斗牛边。全家帝泽沾幽显,锦诰翔鸾百代传。
下马趋黉宫,敬谒先圣师。圣颜俨温穆,从祀森威仪。
簠簋备法制,堂庑何岿巍。斋居豁明敞,富列书与诗。
童冠数十辈,济济咸肃祗。俯仰动忻怿,亦复兴叹咨。
上谷秦所郡,逢掖时所讥。寥寥千载后,振举昉自兹。
圣代崇文教,涵濡浃边陲。伟哉谭公劳,焕耀无穷期。
东方明月上,雨止风亦罢。仰荷苍天仁,俯恻行路者。
双堤夹道傍,垂柳复垂杨。攀条知色改,缀絮讶丝长。
思妇悲迟暮,征夫望故乡。一闻清角起,谁不泪沾裳。
醉中咄咄向空书,开眼犹能傲薄夫。
多事光阴存社栎,十年筋力老园芜。
籓篱吾道难为党,衣食诸人未信儒。
怀抱海深姑寄酒,习家池上不同途。
托迹红尘不染尘,径梅溪竹共精神。
字真正逼张居士,禅味曾参印上人。
声色素轻非为老,须眉虽皓却如新。
儿孙须得文章力,富贵丛中一寿椿。
夜来风雪借冬威,不是东君喜弄奇。
也怕春浓花易过,故将寒力顿花期。