无花多病枝,唯叶吐春辉。蚕不资为食,人应种者稀。
阴成娇雉宿,椹熟乳莺飞。几槎闲红紫,从渠上锦机。
幽期何意负良缘,咫尺云津各一天。文绮光摇晴嶂外,佩环声落瘴江边。
重来只恐春容老,此夜空孤月色娟。怀抱好开开未得,渚蒲汀芷伴鸥眠。
我昔滥竽两浙宪,君在秋曹曾识面。西江右辖曾几时,君来幕下相追随。
星霜倏忽五六载,君已乔擢南安推。南安雄据梅关路,广南视之若门户。
昔贤司理著高名,台存风月人争慕。桁杨卧庭嚣讼稀,诗书万户临清溪。
丈夫志趣会有定,举头肯负苍天知。
出处当师汉大夫,立朝常拟赋归欤。
赐金端为供行乐,燕客犹疑是送车。
欲识吴门重解组,要符潭府向移书。
闻知剩有闲风月,宅相须留待小疏。
眼看流辈上青云,拂袖归来昼掩门。
心计岂容生事拙,时名长与故山存。
不妨开径栽花卉,政复藏书遗子孙。
八十光阴无可恨,聊歌楚些为招魂。
鱼钥千门启,鸡人唱晓传。冕旒临玉殿,丞相入炉烟。
列位同居左,分行忝在前。仰闻天语近,俯拜珮声连。
彩仗祥光动,彤庭霁色鲜。威仪谁可纪,柱史有新篇。
梅雨酿新晴,荷钱铸娇绿。故人告我归,相送江之曲。
江头水暖波粼粼,荇丝柳带牵离情。离情缱绻对樽酒,酒残怕听阳关声。
阳关怕听意何如,与君一别三年馀。鱼沉雁杳绝音问,风窗月槛徒嗟吁。
金台此日偶相逢,相逢天笑生春容。连床夜话情不巳,禁怀磊落如昔同。
那堪相逢即相别,令我客怀增惨切。交游萍水尽他乡,心事凄凉向谁说。
相思后夜隔天涯,千里关山共明月。
花外银鞍鞴紫骝,省郎文采自风流。英雄旧总三千士,美誉新传十一州。
山拥宜春深带甲,江通章贡小容舟。晨趋黄阁参筹画,愿审安危拓远谋。
长歌莫挽天河水,短歌横笛声相倚。落花回风恋故枝,飞入芙蓉绣帏里。
饮酒还宜近妇人,莫向平原楼上嗔。无情割爱乃身死,至今徒笑春申君。
今夕是何夕,侧身奉君子。明明银烛花,绸缪细相视。
罗帐画芙蓉,映面芙蓉紫。绣被横鸳鸯,正与鸳鸯似。
仰望牛女星,迢迢不如此。感君方寸恩,报君何所是。
愿为白藕丝,藏君心窍里。愿为衵衣带,抱君双腋底。
乱发缠君心,柔肤印君齿。四时愿皆春,愿作新花蕊。
永夜明月光,团圆愿初起。节候有盈亏,中怀长不毁。
咿喔鸡既鸣,婉娈未能已。