泸水断嚣氛,妖巢已自焚。汉江无敌国,蛮物在回军。
越巂通游国,苴哶闭聚蚊。空馀罗凤曲,哀思满边云。
昨日旧谷没,今日新谷升。
壮年不肯住,衰年日凭凌。
日月行于天,江河行于海。
海水不复回,日月肯相待?日月不相待,自古皆死亡。
死亡不能免,安有却老方。
仙人郑伯侨,于今在何方?尔骨苟未朽,蝼蚁生肝肠。
独有令名士,可以慰情伤。
说剑真无匹,论文亦有神。
气高真傲兀,头白自漂沦。
我正思前辈,谁当继后尘。
江南春草绿,何处觅行人。
曲肱秋梦觉,剥啄打门声。鹊噪柳阴乱,鸡喧藤架倾。
写诗无阿买,联句有弥明。饮罢各分袂,月凉风露清。
美女姣幽姿,高阁日初迟。重关鱼钥彻,邃闼捲罗帏。
春风玄禽语,春露丰茸滋。床前濯素手,对镜画蛾眉。
蝉鬓安钿掠,金爵盘青丝。环声振皓腕,飘摇香泽微。
珊瑚交玉佩,明珠翠带垂。娃僮谙细语,保姆警容仪。
静态辞游伴,矜情习礼诗。妙质年三五,令淑国人知。
媒氏徒佻巧,玉帛旷佳期。紫兰开更落,恬坐阅芳时。
又见清明雨若丝,东风轻拂绿杨枝。赏花车向春山去,沽酒人随夜月归。
家在迢遥三峡内,梦醒恍惚五更时。忽闻邻舍传欢笑,能不凭栏动客思。
行程悬万里,傍晚一停桡。驿号西南古,人怜岐路遥。
冷风侵短褐,新月涌初潮。去去庾关近,梅香早己飘。
我适越,君适秦。
舟挂越帆犹柳下,马回秦首更江滨。
江滨绿柳多烟颦,岸下碧水生风鳞。
四海交游不易得,一州云月聊相津。
向来君亦何为者,空自红生满袖尘。
君行无遽行,感我思古人。
诗礼谩撩颇牧笑,弓刀自取荀杨嗔。
君不见赵璧生还燕图死,轻把关心不顾身。
又不见鸿门舞罢已成陈,怒撞玉斗岂无因。
夫谁击笏血未泚,或者明年贵买臣。
题柱高司马,弃繻壮终军。
君去几时回,此别休怆神。
百万呼卢银烛夜,十千买酒玉楼春。
闭关听剥啄,有客款蓬蒿。谭垒万人敌,词源八月涛。
园蔬供菜甲,盘实饾桃毛。冷淡琴书味,由来属我曹。
碧岭崔嵬鸟道悬,夕阳明灭白云边。斧斤不入山林静,鸣鹤一声闻九天。