童仆吾何得,亲知子共舟。翻因同好聚,唤此越乡愁。
跃马轻千里,游山慕九州。平生出处意,思共曩贤谋。
渊明觉是新愁少,伯玉知非旧恨多。
毕竟是非皆一梦,百年梦醒事如何。
戚戚多忧思,悠悠悲夜长。摄衣坐窗间,仰睇明月光。
明月有盈亏,轨度岂无常。南箕与北斗,万古不更张。
人事有大谬,天道信茫茫。泠泠山下泉,汨汨谷中源。
中有双鲤鱼,浮游戏波澜。江汉岂不深,欲往道无缘。
风云谅难遇,栖栖守故渊。但恐勺水枯,终为渔者怜。
感此令人悲,置身良独难。
公庭过午无余事,退食归来默坐时。
晴日半窗香一缕,阳来消息只心知。
一雨五日余,南州三伏凉。
唤客近方沼,笑潭引杯长。
相将复登楼,月色在屋梁。
念我怀百忧,忽忽发变苍。
及此少自舒,觞咏未可忘。
孤光凛下照,景妙无留藏。
沙边数白鹭,欲下仍翔徉。
群动亦自得,如我四体康。
平生子游子,虚白生吉祥。
官舍并楼居,登临筋力强。
未可效王粲,居然思故乡。
仙岛依微近紫清,春光淡荡暖云生。
乍经树杪和烟湿,轻覆花枝过雨晴。
每日氤氲浮玉殿,常时缥缈护金茎。
从龙处处施甘泽,四海讴歌乐治平。
颠倒持太阿,乃以柄授人。人或有怨恶,宁不伤吾身。
喟彼秦二世,委政托奸臣。指鹿以为马,非是孰敢云。
愿言把剑者,名器宜自珍。
百尺高台却暮寒,虎头城枕碧云端。萦回二水苍龙合,流下前溪十八滩。
远水分潮绕埭东,幽栖曾此见元龙。灵源剩有千寻脉,沛泽还期九万风。
日影光摇鳞甲动,花阴晴覆醴泉浓。剑南胜事凭谁说,紫气苍茫两岸中。
飙御已应归杳眇,博山犹自对氛氲。
不知入夜能来否,红蜡先教刻五分。