滩长有馀逸,滩迥不胜迟。山帽堆云絮,水纹飞雨丝。
鸥鸣如避弋,鸟倦盍投枝。无计繁忧整,聊因课小诗。
山中风雨夕,招要对床期。
今夕风亦雨,牢落孤舟维。
蓬窗与竹窗,萧瑟雨在兹。
不寐欲至曙,何繇梦见之。
夜深记得临岐语。说花时,归来去。教人每日思量,到处与谁分付。其奈冤家无定据。约云朝、又还雨暮。将泪入鸳衾,总不成行步。
元来也解知思虑。一封书、深相许。情知玉帐堪欢,为向金门进取。直待腰金拖紫后,有夫人、县君相与。争奈会分疏,没嫌伊门路。
依山筑阁见平川,夜阑箕斗插屋椽。
我来名之意适然。
老松魁梧数百年,斧斤所赦今参天。
风鸣娲皇五十弦,洗耳不须菩萨泉。
嘉二三子甚好贤,力贫买酒醉此筵。
夜雨鸣廊到晓悬,相看不归卧僧毡。
泉枯石燥复潺湲,山川光辉为我妍。
野僧早饥不能饘,晓见寒溪有炊烟。
东坡道人已沈泉,张侯何时到眼前。
钓台惊涛可昼眠,怡亭看篆蛟龙缠。
安得此身脱拘挛,舟载诸友长周旋。
春归何处?寂寞无行路。
若有人知春去处,
唤取归来同住。
春无踪迹谁知?
除非问取黄鹂。
百啭无人能解,
因风飞过蔷薇。
佛手真法身,晃耀紫金色。
散滿十方界,聚为七袠书。
七袠徧河沙,震誦説妙法。
非聚亦非散,是則法眼觀。
社下钟声送客船,凌波挝鼓转沧湾。
横烟袅处鸡豚社,落日浓边橘柚山。
八表茫茫孤鸟去,万生扰扰一舟闲。
湖心行路平如镜,陆地风波却险艰。
张君献诗诗词巧,美女插花娇醉春。
公答七言夸笋笴,我无千里学骐驎。
夜吟谢朓澄江练,露湿陶潜漉酒巾。
归去应将锦囊贮,已胜珠玉莫愁贫。
驱驴拽马趁初凉,棹了南齐上近庄。稚子偶携宁有谓,经生相谑最难量。
酒因莲藕醉言泻,鸡配黄籼馌彼忙。多少壮心收不起,又撑小艇入长塘。
倦卧一榻上,展转不能寐。更听蟋蟀吟,时时风雨至。
披衣起趺坐,数息存妙寄。其生何用观,夜气吾已志。