舞衣叠翡翠,海月挂珊瑚。
香满流苏幄,相迎问醉无。
红芳开绣户,碧草衬斜阳。
楼上频回首,思君道路长。
殖虽无远近,开独占三冬。
怨入胡笳切,香凝素脸穠。
有了调金鼎,遗根益县封。
佳人初睡起,留取照芳容。
乾坤万事上眉端,寂历东风独倚栏。
白发余春能几醉,绿阴细雨不多寒。
香飘苔迳花谁惜,影落沙鹤泉自看。
碧眼野僧知我意,素琴携就竹西弹。
展开阅读全文
白马何翩翩,况复值神武。
逸足看夷犹,四足入风雨。
右盼空流沙,左历无全虏。
中夜视房心,趣目翻霞举。
朝饮昆仑池,夕秣龙川渚。
毛族空成群,斑驳亦何数。
神物不虚生,寄托遇明主。
所适无险难,要知同彼此。
归来脱羁束,饱食刍与粟。
主人已封侯,安步驱华毂。
雪后江南路,新晴野日浓。
车舆通旅客,篱落聚村僮。
澌解波□□,泥干土未松。
吾家有春酒,归斸故园菘。
郊居纵复远康庄,如许诗名许遁藏。
有客远来朝识面,不吾遐弃例登堂。
眼高心远乾坤窄,树密泉深上下凉。
谁与图成后三笑,陶巾底用间缁黄。
女伴新晴喜晒衣,老人閒步览春晖。
隔篱一树桃花发,初见今年粉蝶飞。
月淡云浓弄晓晴,草中白处路微明。
垂鞭缓辔十余里,始听鸣鸡第一声。
奕品深参古烂柯,笔踪傍出旧临河。
诗成不觉千篇易,书读曾逾万卷多。
壮士玉关汗血马,美人南国采莲歌。
俊游奇观平生事,将相其如此老何。