出塞复入塞,马鸣何萧萧。穹庐坐名将,云是霍嫖姚。
冰河驰万骑,雪碛射双雕。
竹上斑斑泪,重华去不还。鸣条何处是,肠断九嶷山。
昔有羽林郎,持戟出未央。挥鞭过酒肆,招摇都市傍。
酒家女二八,颜色耀春芳。黄金为条脱,白玉为耳珰。
越罗裁中裙,齐纨制下裳。服饰既璀璨,膏沐尤馨香。
不意冶游子,停骖登我堂。银鞍耀红日,韎韐何辉煌。
提壶索美酒,岸帻据胡床。金刀脍鲜鲤,烈火炮羔羊。
酒尽出门去,婵媛结衷肠。已去复再返,解赠紫罗囊。
君心一何苦,君情一何长。妇人贵远别,持此非所当。
还君紫罗囊,妾非青楼倡。
高斋(zhāi)每到思无穷,门巷玲珑野望通。
片雨(yǔ)隔村犹夕照,疏林映水已秋风。
药囊诗卷闲行后,香灺(xiè)灯光静坐中。
为问只今江海上,如君无事几人同?
每到好友唐叔良高雅的书斋,我就思绪无穷。书斋是如此的玲珑别致,旷野一览无余。
东边村落下了一场阵雨,仍然能看到西边村落那边的落日。
白日里背着药囊行医济世、手持诗书漫步,夜晚静坐于灯烛中看那灯火闪烁。
问这浮沉人世江湖,像唐兄你这样的无事之人又有几多?
高斋:高雅的书斋。常用作对他人屋舍的敬称:思无穷:思绪无穷春欲暮,思无穷,旧欢如梦中。玲珑:指物体精巧细致:结构玲珑|小巧玲珑。野望:眺望旷野。
片雨:阵雨:局部地区降落的雨。隔村:村落挨着村落。犹:仍然。疏林:稀疏的林木。疏林惠风;稀松的树林,柔和的风。
药囊:装药的囊袋。香灺:指香烛灯芯的余烬。
烟萝羽融寄沧洲,屦褐相逢剑气浮。玉帐谈棋新揖客,楼船下濑几防秋。
因从绀阁空中啸,还觅丹梯世外游。正值好文多雅侣,天教石室有镌留。
丈人行乐鉴江边,真境瀛洲遂盛传。闻道麒麟天上瑞,不知七十地行仙。
一星南极辉珠蚌,连璧东床引玉田。宁似世人婚嫁累,移家游岳定何年。
竹坞亭亭任客看,槛前烟水泛清澜。风流本自山灵合,天地真从我法宽。
舞鹤一双形共影,梅花三百暖兼寒。不教细拨琵琶语,潦倒高阳又整冠。
彩仗列森森,行宫夜漏深。殳鋋方启路,钲鼓正交音。
曙月思兰室,前山辨谷林。家人念行役,应见此时心。
烽火照玄菟,嫖姚召仆夫。朱家荐逋虏,刁间出黠奴。
六郡良家子,三辅弛刑徒。笳度《乌啼》曲,旗参虎落图。
宝刀装韠琫,名驹被镂渠。金出孤竹,飞旌掩二榆。
妖云压亡塞,珥月照穷胡。勒兵收日逐,潜军执骨都。
姑衍山重禅,燕然石再刳。功成肆郊庙,雄郡却分符。
松涛谡谡响秋风,云影峦光凈太空。
何事幽人常独立,只缘诗意满胸中。