娉(pīng)婷十五胜天仙,白日姮娥旱地莲。
何处闲教鹦鹉语,碧纱窗下绣床前。
湘灵15岁时已是亭亭玉立、美若天仙,她的美貌能比月中嫦娥,又如旱地里的莲花让人刻骨铭心一生难忘。
如今在哪里才能见到那种在碧纱窗下绣床前教鹦鹉说话的场景呢?
娉婷:用来形容女子姿态美好的样子。亦借指美人。
廿年燕市客,尔外更谁存。逆旅推耆旧,他乡见子孙。
花香分玉殿,藜火直金门。笑我青衫敝,西风曳帝阍。
朝端新拜大长秋,赐第东方最上头。曲榭华甍藏燕雀,画堂飞栋列貔貅。
论功肯就平阳列,相骨争誇定远俦。太宰均裀容接席,中丞停节让鸣驺。
前茅鼓角陈清吹,后队旌
一骑吴关外,悲歌脱畏途。残生馀海峤,万死得江湖。
盆底冤谁烛,垆头兴未徂。十年携手泪,相对湿菰芦。
万户西风急暮砧,钱塘秋色梦中寻。毫端漫诧相如璧,橐里谁操郭隗金。
长信宫寒云漠漠,华阳社远日沈沈。登高且逐黄花醉,遮莫霜华入鬓心。
长安出佳丽,宛洛多名姝。游戏芳春日,踏青岐路隅。
银环约素手,玉佩飘华裾。丹霞错绮袖,惠风扬罗襦。
悬腰灿火齐,充耳大秦珠。珊瑚间四体,宝钗直万馀。
扬音若蕙兰,吹气胜芙蕖。吴姬亮非偶,卫女焉得如。
众观共叹息,日暮罗长衢。居者为忘飧,行者各踟蹰。
何来少年辈,三五乘骊驹。倾城睹明艳,荡思欲忘躯。
岂无千金聘,谐此百岁娱。畴为伯鸾匹,偃蹇宁独居。
寄声侠游子,相望徒区区。
李将军,虬髯戟列横秋冥。当关壁立万夫勇,扫空大漠无王庭。
一朝谢事东海上,皓首华颠气逾王。醉归叱咤灞陵尉,长揖嫖姚不相让。
欲将雄剑卖黄金,却把琵琶弹素心。凄清激烈风雨过,高楼五月如山阴。
君不见贺怀智,石槽铁拨云雷气。唐家供奉推第一,青史流传誇绝艺。
君不见康昆崙,指下鏦铮捷有神。玉盘骊珠千百转,春冰拆裂河流浑。
将军岳岳起当代,手挈二子成三人。即今狼居尽款塞,九边铁骑閒黄云。
明妃奉帚长信殿,娥眉不踏燕山尘。山西老将亦无用,金甲苔生土花重。
笳声寂静刁斗寒,但把琵琶学三弄。华堂秋空月满楹,朱弦翠幕流明星。
觞行乐奏豪兴发,快剑长戟纷争鸣。为君慷慨弹入塞,莫作琵琶亭下听。
廿载梁园望目勤,西风林叶转纷纭。浮沈殷羡书中字,明灭荆卿剑上文。
地尽中原惟片雪,天长南国有飞云。悲歌屠狗燕台事,寂寞年来未易闻。
三河聚年少,五都盛材雄。倾赀灞上水,结客咸阳东。
呼鹰过长乐,走马游新丰。左櫜插楛矢,右箙弯良弓。
控弦疾流星,鸣镝如追风。穿杨竞百步,蹲甲洞七重。
仰面落九乌,俯身拾双鸿。万夫为辟易,观者盈道中。
日暮还城郭,华筵撞笙镛。屏间拥稚齿,坐右罗妖童。
烹鲜割翠缕,椎牛炙黄熊。酣歌酌太白,慷慨嘘长虹。
呼卢列明烛,良夜未及终。酒阑拔剑去,斜月犹朣胧。
莫愁年少女,十五嫁卢家。雕梁双紫燕,白日坐飞花。