细葛含轻雾,多年制薄帷。影形人共见,心事尔如知。
不喜猜黄绢,无忧变素丝。唯闻越溪女,薪胆有遗诗。
海中何所有,有树名三珠。上有同巢鸟,分飞从鹓雏。
西飞黑水头,北飞越黄河。远者啄玉门,戛戛鸣天都。
路长羽翼短,力尽归其居。上天天有弧,入地地无涂。
口饥不谋食,终日衔枯芦。人情有独嗜,此鸟宁谓愚。
解纷不以拳,吊死不以乌。凤凰其不来,吾衰已矣夫。
平湖碧玉烟波阔,芰荷风起秋香发。
采莲女儿红粉新,舟中笑语隔烟闻。
高系红裙袖双卷,不惜浮萍沾皓腕。
争先采得隐船篷,多少相欺互相问。
吴儿荡桨来何事,手指荷花示深意。
郎指莲房妾折丝,莲不到头丝不止。
月上潮平四散归,舟轻楫短去如飞。
断肠脉脉两无语,寄情流水传相思。
楼上珠帘拂疏网,却匀愁黛对凌波。
也知新旧争多少,敢话机头织素多。
爱君记览老不衰,日日早起先鸣鸡。白头未蒙国士知,佐郡秩满寂寞归。
我辞魑魅得一麾,逢君话旧相嗟咨。几年东壁无光辉,不知武库实在兹。
上书荐君非我职,临分一醉当无辞。
宝刀裁花碎罗縠,带腊圆红黄染粟。
枝头几日即花开,世人上情何太速。
东风未转北风严,返挂铜◇不上帘。
莫怪蛾眉呵素指,层檐冰碧玉纤纤。
当年锦缆帝王州,此日荒津竞渡游。宾客未销梁苑气,江山聊写汨罗愁。
流金赤日偏输浪,似盖轻云故翼舟。鱼听歌钟沈复跃,燕窥舞袖去还留。
调冰雪藕佳人并,断艾分蒲上客酬。出溜只疑天上转,溯洄真在镜中浮。
阴阴瞑色凫鹥岸,袅袅风香杜若洲。醉里惊闻催住桨,别船追进夕筵羞。
烈士有心许,佳人重情欢。投义既不易,识者良独难。
清秋理瑶瑟,为君发高弹。一曲未云乱,仰视孤鸿翻。
一举狭千里,再举青云端。我欲从之逝,羽短才力单。
声影中藏之,傥接排风翰。
欲理西斋居,厌兹尘境扰。发地得幽芳,斸石依寒筱。
闲暇一题诗,怀冲独观眇。偶此惬高情,公门何日了。
兔丝附朴樕,佳木生高冈。弱蔓失所依,佳木徒苍苍。
两美不同根,高下永相望。相望无穷期,相思谅徒为。
同车在梦想,忽觉泪沾衣。不恨岁月遒,但惜芳华姿。
严霜萎百草,坐恐及兹时。盛年无再至,已矣不复疑。