秋日登高望,凉风吹海初。山川明已久,河汉没无馀。
远近涯寥夐,高低中太虚。赋因王阁笔,思比谢游疏。
风行水上真文章,不羽不胫游四方。
妙语缀入牙颊香,意有佳客扬其芳。
美君金璧不愿将,多文为富纷储藏。
牙签玉轴缃缥囊,书船贯月飞虹光。
鼎肉试取一脔尝,珠玑璀璨锦绣张。
痴指快读下五行,虎凤蔚跃蛟龙翔。
尚欲效学鸡林商,遍索伟制丰行装。
哲匠谨勿麾门墙,当遣纸价贵洛阳。
忆昔儿时衣百花,阿母扶我上戏车。
两岁读书未离乳,书罢寻乳犹归家。
年方十三失阿保,弱冠慈母仙去早。
只今堂上独灵椿,念及庭萱怨露草。
夜来忽梦如儿年,阿保携抱慈母怜。
人生安得常童颠,只作婴儿啼母前。
传闻使节下牂牁,天语衔来识圣波。南国衣冠犹似昔,北门锁钥竟如何?
时危还说依铜马,道阻徒劳想玉珂。料得枫宸能烛远,黄麻紫綍不须多。
长为扶风惜羽翰,年来八翼梦中看。呼牛翻觉人情媚,歌凤深疑物论宽。
末路勋名难自料,他乡亲故强为欢。祗应一曲高荆筑,唱彻「萧萧易水寒。」
清酒今朝买百壶,拟邀佳客醉屠苏;玉山倒处人争看,可有连城一璧无?
羁旅立冬时,凄风擗面吹。病多丝发短,愁怯雪霜欺。
人事频如幻,纵横一似棋。寒暄何足问,天地总无私。
将军初出塞,列阵龙城南。霜飞杀气肃,日落战声酣。
弩彀毒流矢,锋交血染函。单于行系颈,嫖姚且停骖。
凯旋何神速,破敌有兵贪。
野航春入荻芽塘,远意相传接渺茫。落日一篙桃叶浪,薰风十里藕花香。
河回遽失青山曲,菱老难容碧草芳。村北村南歌自答,悬知岁事到金穰。
昨辞金华殿。
今次鴈门县。
寝卧握秦戈。
栖息抱越箭。
忍悲别亲知。
行泣随征传。
寒烟空徘徊。
朝日乍舒卷。