载杖秋船去,贵游如隐居。清江看画意,碧影照琴书。
声价双南重,才名六代疏。钟山松树古,相待结精庐。
蒹葭秋色到兰桡,石榻松风梦玉霄。钟外月明京口寺,枕边雷送海门潮。
居山隐士留名姓,瘗鹤仙人去寂寥。不负题碑惟有道,对君怀古泪同飘。
金屋瑶台韵不孤,水衣莲曳雪为肤。雨馀叹出临天女,溪半閒来斗小姑。
翠被粉胶双蝶梦,玉盘光散几鲛珠。描情胜有春风笔,尚忆罗虬九锡无。
饮酒当尽醉,逍遥当及夜。西风送嫦娥,欣然面东嫁。
涪川胜处城之西,万松直上王家池。
池心有亭无四壁,五月菡萏生沦漪。
向来城中望山上,但见一抹深黛眉。
却从山中望诸处,云雾平野光参差。
飞鸿群往山数点,阵马万匹江东驰。
眼前景物费酬答,中有隐几无言师。
题诗他日要人识,君家有叔良不痴。
东屯花恼只颠狂,五柳门前翠著行。
更遣大瓢来断送,忍教醒醉问渔郎。
街北槐花傍马垂,病身相送出门迟。
与君别后秋风夜,作得新诗说向谁。
扬旌过陇头,陇水向西流。塞路依山远,戍城逢笛秋。
寒沙阴漫漫,疲马去悠悠。为问征行将,谁封定远侯。
水国春常在,台城夜未寒。丽华承宠渥,江令捧杯盘。
宴罢明堂烂,诗成宝炬残。兵来吾有计,金井玉钩栏。
晚云阴映下空城,六代累累夕照明。玉井已干龙不起,
金瓯虽破虎曾争。亦知霸世才难得,却是蒙尘事最平。
深谷作陵山作海,茂弘流辈莫伤情。