咽咽复啾啾,多来自早秋。园林凉正好,风雨思相收。
在处声无别,何人泪欲流。冷怜天露滴,伤共野禽游。
静息深依竹,惊移瞥过楼。分明晴渡口,凄切暮关头。
时节推应定,飞鸣即未休。年年闻尔苦,远忆所居幽。
荆州连岁滞游方,拄杖尘封六尺光。洗面有香思石溜,
冥心无挠忆山床。闲机但愧时机速,静论须惭世论长。
昨夜分明梦归去,薜萝幽径绕禅房。
南国多山水,君游兴可知。船中江上景,晚泊早行时。
子美遗魂地,藏真旧墨池。经过几销日,荒草里寻碑。
荆楚腊将残,江湖苍莽间。孤舟载高兴,千里向名山。
雪浪来无定,风帆去是闲。石桥僧问我,应寄岳茶还。
去岁得君消息在,两凭人信过重湖。忍贪风月当年少,
不寄音书慰老夫。药鼎近闻传秘诀,诗门曾说拥寒炉。
汉江江路西来便,好傍扁舟访我无。
君游南国去,旅梦若为宁。一路随鸿雁,千峰绕洞庭。
林明枫尽落,野黑烧初经。有兴寻僧否,湘西寺最灵。
君来乞诗别,聊与怆前程。九野未无事,少年何远行。
商云盘翠险,秦甸下烟平。应见周南化,如今在雍京。
罗氏堂中六友图,要求纸尾数行书。
若於此味真知得,着甚言词乞与渠。
方干乐道处,小墅野梅开。对客翻高调,飞花片片来。
萝云蒙卧榻,陇日照行杯。不耐王孙思,春深未却回。
夫唯山之效美兮,纷众万之淑祥。有振振之令鸟兮,绚采采之文章。
涓高梧以营室兮,口卒瘏而周皇。殷九苞之未诞兮,轩远翥而求凰。
陆海邈其伏阴兮,屏尔类以自臧。大网结于中野兮,二苞格而鸣冈。
徙阿阁于戾止兮,披晨曦之耿光。嘅禄运之倏穷兮,翳冲漠而遥翔。
奇气宕于六天兮,毛衣委于故邦。群鸱倨以自迈,众息下其如僵。
苟灵光之弗泯,虽捐性其奚伤。谇曰:予悲夫云和之曲卒不续兮,顾此鸟之永遗。
岂四灵之不有兮,世盖溷之以蝘蜓与螽斯。