二月春光好,村村景物赊。绿垂烟外柳,红绽雨中花。
倚杖登危峤,提壶坐浅沙。万缘知有分,随处即为家。
青青杨柳枝,秋来不禁吹。茸茸路傍草,斩艾不得老。
昨日欣欣笑语同,今朝掩面啼东风。乃知百年果倏忽,作善休言待明日。
问君北邙山下游,朽骨何曾多白头。富贵同归一丘土,谁向身前问歌舞。
蛱蝶飞飞花映窗,流莺恰恰柳垂江。
出墙老竹青千个,泛浦轻鸥白一双。
暖日暄风酣独卧,来牛去马乱相撞。
江山指点非无句,谁致先生酒百缸。
云愁海思天苍苍,风高木落鸿雁翔。
仰看明月在庭户,不知零露沾衣裳。
乱离朋友异胶漆,干戈兄弟皆参商。
百年礼乐一朝尽,此语闻之行路伤。
桂水秋风高,扁舟过摐末。
西来佳公子,袖拂湟川月。
公子芳年狐白裘,抱琴来访丹山丘。
云边举手笑相揖,凌云意气横清秋。
高谈雅论倾四座,自言曾到燕山游。
雪中射虎随飞将,原上呼鹰从列侯。
酒酣驰向城南猎,腾身飞鞚轻一瞥。
赤手获得千年狐,路人纵观夸勇捷。
卿家严君谁得如,湘南昔日专城居。
将门有将今复见,见此沧波明月珠。
明珠白璧相照耀,知音更学丝桐妙。
传得吴侬《子夜歌》,弹为楚客《阳春》调。
尔有吴越思,言之使我迷。
罢琴惆怅孤月落,哀猿老树临双溪。
他年同泛山阴雪,听尔琴中《乌夜啼》。
金谷桃李丛,畚插费培植。
寒冰犹未泮,花叶已薿薿。
贞松生南山,石老厥土瘠。
春回气尚浅,生意几欲息。
东皇本无私,托根异形色。
曾谓天地功,不及粪壤力。
洞庭正波蘋叶衰,岂是秦吴远别时。
谢君箧中绮端赠,何以报之长相思。
云行雨步,超越九江之皋(gāo)。
临观异同,心意怀犹豫,不知当复何从?
经过至我碣(jié)石,心惆怅我东海。
初意打算南征荆州,施泽惠给江南人民。
面对北伐和南征两种不同意见,便犹豫起来,不知如何为好。
到达碣石后,看到百姓所受的压迫,心情更加伤感。
九江:这里指荆州一带。皋:水边高地。
碣石:原渤海边的一座山名,在今河北省昌黎县北。
一夜东风柳梦苏,榕阴芳草绿平铺。不知帘外春深浅,细雨梅花听鹧鸪。
相君不合长数奇,胡为劳劳久行役。一第驰驱国士心,十年沧海风尘色。
世乱纷纷如弈棋,归来少妇展双眉。出门谁道长安乐,老大王生空尔为。