晓钟初动五门开,文武分班接上台。盛睹衣冠严禁卫,恍疑身世到蓬莱。
玉炉风定香烟直,金阙天高御气回。鹄立臣僚呼万岁,九重春色紫霞杯。
矮纸曾题字数行,旁人怪我语苍凉。湖山自是幽人福,漫与前贤并较量。
永日跻云峰,向晚下秋巘。
却望碧城中,楼台翠烟满。
前旌拥归骑,缓辔徐驭称。
旷望写予心,平波海天远。
顾予畴昔志,本以锄犁挽。
敢望麋鹿资,遘此云龙旦。
金门容窃步,玉殿叨灵睠。
复此千骑来,日逐纷华战。
平生知退意,长畏岁月晚。
行当引初服,还把芰荷翦。
曲士怀轩裳,铢寸较得失。
纷纭战宠辱,矛盾相撞抶。
大方惟达人,天游寄虚室。
卷舒傥由己,出处要无必。
时来作砭针,一起当疗疾。
时去收龙蛇,夭矫自超逸。
隐见了无碍,妙迹那可诘。
我公天人姿,宿有补天术。
心缘静见理,心静与天一。
当年风雨会,黄道宾出日。
乾坤方疮痍,涂炭入忧恤。
神锋指幽燕,酋领将斧鑕。
世数有长消,忽忽谢簪绂。
归来卧林薮,道自无伸屈。
庆堂示馀彦,亲洒银笔述。
聊遗郢人斤,千载斫妙质。
定应山水观,中与胸趣匹。
仰看衡云飞,云静山崪嵂。
俯盼湘流水,舟楫空荡潏。
可怜天东北,狼烟暗郁律。
神州见苍莽,悲风为萧瑟。
再拜愿有期,经纶勿韬郁。
天心酌民言,讼再调鼎实。
风霆驱八荒,游戏须一出。
秋山暮雨收银竹,白岩轩前月可掬。开轩见月弄清影,辄有新诗续淇澳。
翠筠缥节想停云,金薤银枝知夺目。此君择地托寸根,雪拥霜培渐蕃育。
去年崛起才二三,今岁旋添馀五六。不随凡卉竟滋蔓,似识衰荣相倚伏。
忆我江头坐啸时,风雨潇潇拂茅屋。别来几度长儿孙,回首光阴一何速。
春城满眼桃李颜,如对宋朝亲卫祝。渴心爱濯君子风,幸接高林不须卜。
山占樵城最上头,眼前历历记曾游。
古来不少二千石,海内今谁第一流。
小队未妨需隙暇,大书已觉振岩幽。
于今幸际丰登日,满泛松觥剩句酬。
陈生射策未三十,笔箭如锋不破的。自古英雄感慨多,直比枭卢悬一掷。
文章有命不论巧,得丧穷通两何惜。吾州二妙真豪放,白璧明珠炯相望。
飞英已迈时辈先,通籍还兼伯兄行。霜蹄历块千里空,风采承恩九天上。
我辞君归春正晚,天风吹帆落花满。青冥浩荡南极深,白日波涛洞庭远。
感君惜别重徘徊,令我长歌激肝胆。云山之东佳气浓,磔裂华盖晶荧通。
纷纷鸾鹄好羽翼,莫笑垂翅南飞鸿。
澄流良湜湜,幽藻还漪漪。
不是采蘩手,芬芳长自持。
戚戚复戚戚,期怀安可释。百年金石心,中路生死隔。新坟应草合,旧地空苔色。白日灯荧荧,凝尘满几席。悒悒复悒悒,思君安可及。永日在阶前,披衣随风立。高楼暮角断,远树寒鸦集。惆怅几行书,遗踪墨犹湿。
昔我游公乡,瞻望弗及见。公今仕吾州,过从两不倦。
人生水上萍,邂逅随风转。端能相知心,岂在蚤识面。
高文久自珍,屡请容一眄。如升泰山顶,朝观海日眩。
云涛浮青红,光采生万变。新诗更圆美,花暖娇莺啭。
忽疑龙挂天,飞雨响银箭。呜呼此事难,补衮非袜线。
沉吟拊几案,便欲弃笔砚。终然齿未衰,犹冀骨可换。
跪请九还诀,昼夜锻复鍊。骖鸾侍远览,八极如抹电。
宁同井底蛙,局促自矜衒。