少年学剑术,英风闻九州。慷慨出门去,辞家将远游。
远游欲何之,炎荒为我仇。昨闻遣飞将,召募何时休。
国威有不扬,无乃壮士羞。奋矛如迅湍,拔距踰亭楼。
猛气伏罴虎,腾跃捷猕猴。置身百战场,妻子不顾留。
性命良足怜,聊以纾主忧。挥戈荡蛮烟,饮马江汉流。
馀勇万人贾,雄杰无匹俦。功成献明庭,赐爵位通侯。
猩血丛丛簇绛裙,一枝雨里手亲分。自知老眼无烦照,乞与鸾鸾插鬓云。
秋本无愁处,人愁秋亦愁。举头征雁疾,到耳语蛩幽。
风木摇难定,江河去不休。凭阑无限意,情月又横楼。
陵邱冉冉烟草新,丛祠寂寂君与臣。
千年不死一庭柏,八阵犹余三峡春。
昔人已化辽东鹤,古往今来事如昨。
当年鱼水奋云龙,天不兴刘死诸葛。
天上轩星正,云间湛露垂。礼容过渭水,宴喜胜瑶池。彩雾笼花烛,升龙肃羽仪。君臣欢乐日,文物盛明时。帘卷银河转,香凝玉漏迟。华封倾祝意,觞酒与声诗。时平物茂岁功成,重翟排云到玉京。四海未知春色至,今宵先入九重城。银烛金炉禁漏移,月轮初照万年枝。造舟已似文王事,卜世应同八百期。汉主承乾帝道光,天家花烛宴昭阳。六衣盛礼如金屋,彩笔分题似柏梁。
衰薄喜多幸,退公谁与闲。
高人乘兴去,相望两程间。
卷箔有微雪,登楼无远山。
清谈胜题赠,何日杖藜还。
霜豪掷罢倚天寒,任作淋漓淡墨看。
何敢自矜医国手,药方只贩古时丹。
葵足祇自卫,焉能拟乔松。畏途更百险,栖迷竟何功。
盛际图报艰,縻禄叨釜钟。徘徊掖垣曙,期吐尺寸胸。
终惭宝燕石,高飞谢群雄。顾兹黑子地,渺渺南溟中。
阃制籍良翰,灵威撼龙宫。夷丑顿屏息,勋名日跻崇。
我归复奚虞,于耜惟明农。西山倚翠壁,鼓缶酬徒庸。
精粗本同贯,治圃如治邦。雨晹卜丰歉,畎亩随南东。
岂曰计口腹,伐檀企遐踪。多君吉甫诵,穆如惠清风。
百年能几日,一别又三秋。涉世虽相似,成名却不侔。
蘋香分旅梦,枣色动边愁。南海曾游处,应多异宝收。
东望故园天一涯,官身到处且为家。
六房吏散无留事,满袖乱红携落花。