旧厌书签少,新知药味多。就閒惭子职,因病贵天和。
道欲依平澹,言先戒沓拖。乐幽初见性,不独避风波。
大地纖毫色色空,寥天望极一鸿蒙。
夜凝冷浸梅魂月,朝拂轻回缟带风。
身世密移尘境外,乾坤收入玉壶中。
虚堂瑞草琼林合,压尽蓬莱第一峰。
霖雨发初霁,孤云湿犹飞。遥峰浮积翠,水际涵轻晖。
悠然恣所适,采采新蕨薇。岂无同心人,形迹与我违。
春风自骀宕,日暮吹萝衣。
朔云连郑圃,飞雪满梁园。猛势池心灭,清声竹外繁。
饥鸦寒啄树,败屦踵临门。何以娱佳客,开轩对一尊。
战城南,困城北,纵横腐肉乌鸢食。一将侯,万夫死,圣人用之非得已。
国之守,在四邻,善战之臣服上刑。佳兵者,不祥器,常胜之家道所忌。
孤人子,寡人妻,独人父母安忍为。销戈矛,灭锋燧,戢尔熊罴长不试。
䲭鸮逝,凤凰来,与民休息歌康哉。
空室才容膝,楼高适与邻。
清秋宜眺远,瘦策故来频。
鸟雀宁知我,江山不厌人。
哦诗兼把酒,地主未尝嗔。
东风吹水岂容平,小雨催花却易晴。
旅燕欲来春社近,故人何处晚山横。
不才媿忝诸侯客,苦思难攻五字城。
芳草满庭无一事,竹间幽鸟变新声。
散帙有佳趣,俗人那得知。
醉乡非为酒,坐隐不关棋。
几净幽怀惬,窗明老眼宜。
一生无用处,又把教群儿。
梅雨又时雨,苏州仍秀州。
客行无六月,农事有三秋。
云气深鸿雁,烟波没白鸥。
衰年惭愧汝,物役几时休。
溪流浸茅宇,短檐挂犁锄。
柔桑交午阴,幽禽时相呼。
稚子跨犊眠,梦归候朝驩。
稼翁择其劳,暂往携陶壶。
老妻督少妇,择茧停辟纑。
轻雨日日零,群苗尽怀苏。