琴筝箫管和琵琶,兴满金尊酒量赊。
歌舞留春春似海,美人颜色正如花。
冶容丽质世鲜比,择对年少风流子。并栏观鱼双戏水,妾心郎心誓如此。
一朝结束万里行,东欲到海西到秦。醉中慷慨跃马去,出门十年无信音。
或传淫荡归不得,或传已作泉下客。郎兮郎兮奈若何,恨泪彻夜孤枕滴。
君不闻莺莺锦字寄西游,玉环綵丝意绸缪。郎心忍向他人笑,下床徒自为郎羞。
又不闻盼盼樽前小垂手,燕子楼深情独厚。岂期红粉遽成灰,怨句空吟三百首。
风流尽付小园春,浓麝分香入四邻。
何事晚来微雨后,山花知绣草如茵。
寒闺有静女,十载念远征。
命似绛绡薄,身同朝露轻。
存心合欢绮,待得机杼成。
从来君独赏,讵可卖都城。
凭梦欲寄远,旧路春草生。
独夜理瑶琴,泪烛剪不明。
待谁相应节,要自不胜情。
会有不眠者,听此断肠声。
半落庭前叶,始知秋意新。
风严柳疏细。霜薄水清匀。
句裹存佳景,诗成题未有,
翰墨伴清閒。
出必彰明盛,来当表庆隆。
野心知楚子,疐尾见周公。
仲德牵衣惠,乌孙饲乳功。
金行钟粹白,冬献莫雷同。
春来锄药圃,客去掩柴扃。衰鬓不重绿,好山依旧青。
微名空自绊,大梦几时醒。已悟身如寄,乾坤一旅亭。
浮云散尽月孤明,月裹仙人影更清。
忆昔相逢不相识,如今同坐复同行。
南星中大火,将子涉清淇。西林改微月,征旆空自持。
碧潭去已远,瑶华折遗谁。若问辽阳戍,悠悠天际旗。