稍喜川原豁,遥看草树明。
恶滩犹梦怖,平地始身轻。
场圃收遗秉,沟塍劝早耕。
得归万事好,漂泊岂人情。
千丝万缕画楼前,摇曳东风舞翠烟。试问长年能送客,何如系住别离船。
为别岁云莫,相见良未繇。闻君抱新恙,使我增离忧。
悲风鸣四野,雨雪正飕飗。如何山阴道,亦有访戴舟。
闲居讶空谷,寂寞谁与投。卧听云中鹤,禽鸟有匹俦。
知音古昔少,伥焉何所求。思君不能寐,起坐弹吴钩。
安得往从之,握手欢相酬。泠然挹清论,庶几无悔尤。
五泄佳山水,平生思一游。送子东归省,莼鲈况复秋。
幽探须及壮,世事苦悠悠。来岁春风里,长安忆故丘。
东门柳,年年岁岁征人手。
千人万人於此别,柳亦能堪几人折。
愿君遄归与君期,要及此柳未衰时。
佐郡已三载,岂能长后时。出关少亲友,赖汝常相随。今旦忽言别,怆然俱泪垂。平生沧洲意,独有青山知。州县不敢说,云霄谁敢期。因怀东谿老,最忆南峰缁。为我多种药,还山应未迟。
不择南州尉,高堂有老亲。楼台重蜃气,邑里杂鲛人。
海暗三山雨,花明五岭春。此乡多宝玉,慎莫厌清贫。
北风捲地白草折,胡天八月即飞雪。忽如一夜春风来,千树万树梨花开。
散入珠帘湿罗幕,狐裘不煖锦衾薄。将军角弓不得控,都护铁衣冷难着。
瀚海阑干百丈冰,愁云黪淡万里凝。中军置酒饮归客,胡琴琵琶与羌笛。
纷纷暮雪下辕门,风掣红旗冻不翻。轮台东门送君去,去时雪满天山路。
山回路转不见君,雪上空留马行处。
斗酒渭城边,垆(lú)头耐醉眠。
梨花千树雪,杨叶万条烟。
惜别添壶酒,临岐赠马鞭。
看君颍上去,新月到家圆。
渭城边上我们纵酒言别,在酒坊里长醉而不能入眠。
满树的梨花就像积雪那样洁白,千万条的杨树叶恰似那缕缕青烟。
惜别间我们饮尽了壶中的美酒。临分别时,送上策马的长鞭。
盼望着你到达颍上,那时候新月也应该变圆了。
斗:计容积的量器,十升为斗,十斗为斛。这里形容饮酒之多。渭城:即秦都咸阳故城,唐代从长安往西去的,多在渭城送别。垆头:酒坊,酒家。
归舟云海别,断梗杳无踪。万里随风去,三山何处逢。
客程浮日夜,乡树隐鱼龙。纵有相思字,何由寄一封。