折芦渡迷川,面壁出苦海。六叶长菩提,衣钵曹溪在。
得罪谁人送,来时不到家。白头无侍子,多病向天涯。莽苍凌江水,黄昏见塞花。如今贾谊赋,不漫说长沙。流人何处去,万里向江州。孤驿瘴烟重,行人巴草秋。上帆南去远,送雁北看愁。遍问炎方客,无人得白头。
僻巷邻家少,茅檐喜并居。蒸梨常共灶,浇薤亦同渠。
传屐朝寻药,分灯夜读书。虽然在城市,还得似樵渔。
偏僻的街巷里邻居很多,高兴的是跟隔壁的邻居在同一个屋檐下。
蒸梨常用一个炉灶,洗菜也共用一个水池。
僻:偏僻。檐:屋顶伸出的部分。
薤:多年生草本植物,可作蔬菜食用。
春草正凄凄,知君过恶溪。莺将吉了语,猿共猓然啼。别路魂先断,还家梦几迷。定寻雷令剑,应识越王笄。树色多于北,潮声少向西。椰花好为酒,谁伴醉如泥。
津市停桡送别难,荧荧蜡炬照更阑。
东风万叠吹江月,谁伴袁褒宿夜滩。
七盘西望草萋萋,蜀路无穷信马蹄。惟有夜猿能送客,青山一过一回啼。
见君先得意,希我命还通。不道才堪并,多缘蹇共同。鹤鸣荒苑内,鱼跃夜潮中。若问家山路,知连震泽东。
樽前别楚客,云水思萦回。秦野春将尽,商山花不开。鸥惊帆乍起,虹见雨初来。自有归期在,蝉声处处催。
五两摇摇孔翠翎,舵楼酾酒候潮生。为言北海三千里,只作南风十日行。
樯顶陨星神或降,浪深阴火夜还明。到京烦告陈徵士,两得缄书慰远情。
十月江南草树空,五云天近立鳌峰。龙沙飞雪似掌大,马湩醉人如酒浓。
曾佐元戎书露布,还陪天子颂东封。宛驹自此行千里,消息无忘辄报侬。