纳庆新春八十年,更逢诞日一开筵。童颜鹤发人间贵,道服乌巾地上仙。
玉盏煇煇擎寿酒,金炉苒苒泛香烟。暂停丝管听祈颂,愿见恩书历九迁。
弱岁抱衰病,好读神农经。
杂然众药品,粗识性与形。
商于岩谷间,厥产芝术菁。
山家乘冬采,气烈味亦并。
常思负笼往,劚此地气灵。
近闻山旁县,移本来公庭。
石泉尚含润,溪风有馀清。
想像春丛敷,蔚蔚扬华英。
骈罗良可佳,疲{上艹下尔}宜见矜。
安得畦畹馀,种食羽翼生。
东郊丝雨破浮埃,绣骑寻芳两两来。
十亩霜阴青翳目,一篙溪色碧于苔。
林花泛日莺求友,垅麦含风雉应媒。
绿柳朱栏多酒市,杖头谁伴玉山颓。
禁职台纲佚旧儒,青林华屋俨高居。
炎天久隔押犀论,暇日聊脂载酒车。
雨逼秋容生户牖,风回凉思入襟裾。
东朝第一推调护,圣主宁容久卧庐。
曾陪樽酒咏芳丛,今日迟留意不同。红萼似知人惨淡,乱随清泪落春风。
桐叶翻飞荷芰香,好风吹暑作清凉。
便惊帘幕生秋气,径促金丝尽羽觞。
浮世已谙身是幻,高歌莫笑老仍狂。
知君不久不符竹,烂醉犹须教十场。
路绕高林尽,舟篷出近湾。
鸟啼青竹影,人对绿波间。
野色平当坐,春愁巧作颜。
已知湖榭近,飞絮落班班。
曾向春秋识此州,西风吹袂过淮头。
人还故老衣冠喜,我为中原草木愁。
屹若长城今重镇,弃如敝屣昔轻谋。
功名不是吾曹事,且对空山徙倚楼。
忠贯羲娥勇冠军,虎臣动烈在三分。
江东父老犹王我,天下英雄有使君。
万顷怒涛翻白雪,一楼晴霭插红云。
我来多高等神鸦力,风送牙樯意许勤。
柳色溪头相照深,诗翁收拾寄清吟。晚风吹散千丝缕,巧系游人夜夜心。