柳色烟光正斗青,桃花落尽杏花惊。
风从窗眼空中入,雨在檐前滴到明。
七里严陵濑,三声旧断猿。成仁身后事,之死梦中魂。
白日空军幕,青编美相门。南来一鸣雁,犹感鹡鸰原。
芙蓉侧理莹鹅毛,翡翠回波濯兔毫。画成如玉应名玠,不觌甄妃讶姓曹。
拂石有声聆泗磬,种兰将采问湘皋。名士何妨矜独立,画师惟肖羡同袍。
同袍袍色华春草,同心心结娇文褓。待聘逢君席上珍,迷邦笑我怀其宝。
怀宝席珍从屈伸,光仪物色总传神。扇中鸾影秦王女,阁上麟图汉代臣。
臣是素丝还绣像,女贻彤管用书绅。奇字近耽扬子宅,微辞回动宋家邻。
宋邻扬宅才情出,花屿芗林保昭质。谁复罗胸有众星,谁能晞发临初日。
养德曾如纪渻鸡,植根肯变淮南橘。风流将尔乐衡门,年少何从奏宣室。
宣室兰台意不忘,琅玕绕屋坐江乡。千秋必向青云附,什袭还看宝轴装。
鹅城西畔入龙渠,茂宰閒邀出郭车。画里云山偏过鸟,镜中菱荇不潜鱼。
斜阳隔岸通樵唱,明月当空照客裾。到处风流问湖水,郎官今夜醉何如。
夜遥兰缸灭,明月赠我光。不愿照侬闺,愿照君子方。
朝萍随□东,夕萍随风西。侬自怀一心,结发无改移。
汀有菖蒲叶,渚有菡萏芳。采叶为侬带,搴芳作侬裳。
绮袂二尺长,珠璎半垂额。宝马杂香车,东城复南陌。
扶桑不见芳,白兔不见捣。君子不见归,红颜空自老。
侬造五两舟,般般与人别。楠樯荣桂舷,纨帆翠桐楫。