临觞不辞,当歌不悲。明月迟空,天汉离离。南有玉衡,北有营室。
明明两间,达者自逸。鸿雁惊霜,飞必有乡。鴳雀栖迟,东西回翔。
登山善疑,临水善忆。古人有心,千秋不测。东望碣石,大海环之。
横波施楫,谁能代持。陈馀绝交,冯衍悲老。佩玦千金,轻丧其宝。
剖臆出心,与天而游。回风在御,何用繁忧。
搏桑无落景,瑶水无逝波。千岁有问津,微生遂经过。
偶零玉露浆,聊弄素女蛾。不知人间秋,落叶纷已多。
进酒白玉觞,侑之缓声歌。长旦无凝云,毕景皆赪霞。
俯睨星火流,停欢待伊何。
海甸见新草,故园入春心。天涯共萋萋,谁能辨浅深。
寒潮落沙影,晓塔郁曾阴。日南绝征雁,桂水孤归禽。
遥分前渚泪,共湿故人襟。
昭州迁谪地,清冽道乡泉。过岭金风缓,当秋暑日悬。
重开初度酒,莫诵四愁篇。萧艾吾何有,灵椿正大年。
清夕始澄,孤月出林。繁阴绎绎,今我乍歆。昔者驱车,适彼四野。
求我友生,赠以瑶斝。昔者乘舟,顺彼中流。解我冲牙,以赠同仇。
迢迢南山,崔崔峻峦。暮云群飞,谷风泻湍。阳雁差池,矧彼鹰鹯。
余生不再,余命不双。短襟自寒,朔风摇缸。岁暮薇枯,饥谁与同。
少年不得意,落魄无安居。愿随任公子,欲钓吞舟鱼。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。兰生谷底人不锄,
云在高山空卷舒。汉家天子驰驷马,赤军蜀道迎相如。
天门九重谒圣人,龙颜一解四海春。彤庭左右呼万岁,
拜贺明主收沉沦。翰林秉笔回英眄,麟阁峥嵘谁可见。
承恩初入银台门,著书独在金銮殿。龙钩雕镫白玉鞍,
象床绮席黄金盘。当时笑我微贱者,却来请谒为交欢。
一朝谢病游江海,畴昔相知几人在。前门长揖后门关,
今日结交明日改。爱君山岳心不移,随君云雾迷所为。
梦得池塘生春草,使我长价登楼诗。别后遥传临海作,
可见羊何共和之。
东平与南平。
今古两步兵。
素心爱美酒。
不是顾专城。
谪官桃源去。
寻花几处行。
秦人如旧识。
出户笑相迎。
淮南望江南,千里碧山对。我行倦过之,半落青天外。
宗英佐雄郡,水陆相控带。长川豁中流,千里泻吴会。
君心亦如此,包纳无小大。摇笔起风霜,推诚结仁爱。
讼庭垂桃李,宾馆罗轩盖。何意苍梧云,飘然忽相会。
才将圣不偶,命与时俱背。独立山海间,空老圣明代。
知音不易得,抚剑增感慨。当结九万期,中途莫先退。
泾川三百里,若耶羞见之。锦石照碧山,两边白鹭鸶。
佳境千万曲,客行无歇时。上有琴高水,下有陵阳祠。
仙人不见我,明月空相知。问我何事来,卢敖结幽期。
蓬山振雄笔,绣服挥清词。江湖发秀色,草木含荣滋。
置酒送惠连,吾家称白眉。愧无海峤作,敢阙河梁诗。
见尔复几朝,俄然告将离。中流漾彩鹢,列岸丛金羁。
叹息苍梧凤,分栖琼树枝。清晨各飞去,飘落天南垂。
望极落日尽,秋深暝猿悲。寄情与流水,但有长相思。
常时饮酒逐风景,壮心遂与功名疏。兰生谷底人不锄,云在高山空卷舒。
汉家天子驰驷马,赤军蜀道迎相如。天门九重谒圣人,龙颜一解四海春。
彤庭左右呼万岁,拜贺明主收沈沦。翰林秉笔回英眄,麟阁峥嵘谁可见。
承恩初入银台门,著书独在金銮殿。龙钩雕镫白玉鞍,象床绮席黄金盘。
当时笑我微贱者,却来请谒为交欢。一朝谢病游江海,畴昔相知几人在。
前门长揖后门关,今日结交明日改。爱君山岳心不移,随君云雾迷所为。
梦得池塘生春草,使我长价登楼诗。别后遥传临海作,可见羊何共和之。