龙山天畔独登临,触目中原动壮心。落日松篁生紫气,高秋云物送清阴。
东南波浪回天地,西北关河自古今。已见王师收上郡,将军莫遣姓名沈。
地偏开胜迹,俗远惬幽寻。路接三台近,山罗万象深。
香台笼古树,碧涧绕危岑。草露当阶绿,萝烟覆径阴。
天花寒拂座,法雨细沾襟。净界疑南岳,毫光俨道林。
竹泉澄累劫,松石长禅心。云盖珠幡影,风飘玉磬音。
物情翻爽豁,客思纵登临。浮世多消歇,空门无古今。
三生如可学,于此合抽簪。
凭高试一望,历历见分野。斯人各有营,谁是悠悠者。
一片伤心地,精忠气郁盘。风波诛大将,社稷痛偏安。
华表撑天立,灵旗照水寒。无劳铸奸党,恐使发冲冠。
宫殿余基长草花,景阳宫树噪村鸦。
云屯雉堞依然在,空绕渔樵四五家。
一家烟岛隈,竹里夜窗开。数派分潮去,千樯聚月来。
石楼云断续,涧渚雁徘徊。了得平生志,还归筑钓台。
宫殿馀基长草花,景阳宫树噪村鸦。
每忆盘铭日日新,读书灯火老犹亲。姓名虽或闻当世,德业还应愧古人。
百岁光阴嗟白发,十年踪迹困红尘。太平倘与春俱会,一笑浑忘病是贫。
礼乐垂百年,圣主乃当御。奎章五云间,人文日宣著。
子犹师挚始,风比关雎世。猗欤圣人心,借此发天趣。
麟凤不在薮,甘露降庭树。大地皆薰风,宁独子琴遇?
海上巢居海若降,三山眼底小如矼。
已攀若木为华表,更立榑桑作翠幢。
蛟室夜光晴烛户,蜃楼秋影冷涵窗。
鹪鹩梦断无因到,唯有同栖鹤一双。