崒嵂荆南山,袁令葬其麓。
相传天赐棺,咄咄诳流俗。
令尝成兴梁,天报宜以福。
赐棺信荣矣,毕竟入鬼录。
珠官在岭南,锦官在巴蜀。
盐官兴铁官,登载粉简牍。
吾恐古有司,铸铜山之足。
后人讹承讹,官傍妄加木。
政须改铜官,大字鑱崖腹。
事有作俑者,并按王乔玉。
浙江风浪阔,梦不落吟边。
书到知何日,君归起隔年。
才高朝士重,命拙故人怜。
早办山中计,吾今省俗缘。
渐失乌蛮瘴,新逢白帝寒。
霜催沙碛奋,风弄叶声干。
峰渺孤烟直,江空落日团。
布帆报无恙,今夜进云安。
尚未阶软翠流长,境静蒲荷觉更香。
清坐小亭丛竹近,暂停团扇受风谅。
亹亹谈先王,古今谁有得。施为虽绪馀,要在情不匿。
嗟彼三代后,沦胥入战国。翟璜闻一言,惭俛惭李克。
论材称权衡,轻重无物惑。吾心能如此,乃可任人责。
两月芜城醉酒尊,逃炎复入海西村。
去年芳草又重绿,旧日故交无半存。
风景只添江郭柳,月华还认旅人门。
逢君且诵别来句,时事到今难尽论。
物境俱玄寂,客心常少欢。
非因无酒赏,只是到花残。
夜雨深林叶,春塘平钓竿。
羁栖幸堪托,终日懒衣冠。
文武火煨杀人,千衲子恨难伸。
五处主法,双径两新。
内庭敷演,赐号超伦。
自创正续梵苑,延纳云水高宾。
将谓多少奇特,依前满面埃尘。
翠羽长将玉树期,偶然飞下肯多时。
翩翩一路岚阴晚,却入青葱宿旧枝。
瓯闽北去草萋萋,满道轻风趁马蹄。万里客程看日近,九重皇寿与天齐。
驿亭月落鸡声早,江浦云深雁影迷。天上故人还惜别,草堂应续旧时题。