泛泛水中凫,上下声相呼。徜徉信波浪,澡濯羞泥污。
晴洲漾蘋荇,雨岸眠菰蒲。饮啄亦自足,飞游谁我拘。
侯门大池籞,富屋夸庖厨。何惭久垂翅,未愿轻投躯。
虽非黄鹄举,幸与白鹭娱。逃烹笑穷雁,啄腐嗟饥乌。
三秋熟粱稻,万里开江湖。寄言泽中子,何用张罗□。
水色帘前流玉霜,赵家飞燕侍昭(zhāo)阳。
掌中舞罢箫声绝,三十六宫秋夜长。
晶莹如水的珠帘里月光皎洁,晃动着美女的身姿,赵家飞燕在昭阳宫侍奉君王。
欢乐歌舞后箫声中止,三十六宫清冷下来,宫女们感到秋夜的漫长。
水色帘:珠帘,因晶莹如水,故称。玉霜:白色的霜。一说指女子美好的容貌。流玉霜:谓月光皎洁如霜,流泻于地。赵家飞燕:即赵飞燕,为汉成帝妃子名,住在昭阳殿。昭阳:汉宫殿名,成帝时赵飞燕居之。唐人宫怨诗中常用汉宫以指代唐代宫殿。
掌中舞:在人掌上跳舞。相传赵飞燕可作掌上舞蹈。箫声绝:洞箫发出的旋律停了下来。三十六宫:许多的宫殿。三十六,不是确数。秋夜长:秋天夜晚时间长,也指人在寂寞之时,感到时间长。
玉颜虽掩马嵬尘,冤气和烟锁渭津。
蝉鬓不随銮驾去,至今空感往来人。
兰玉森森天下奇,灵椿犹自长新枝。
从来老蚌珠生晚,岂是长庚梦到迟。
标格银蟾光皎洁,精神秋水碧涟漪。
玉皇案吏家声近,伫看追踪入凤池。
长空淡淡一行斜,塞外传书到汉家。灭没孤村瞻远近,参差数字乱烟霞。
联翩破界青山色,掩映遥将红蓼花。最是南楼频倚望,不堪幽思动天涯。
日月衡门静,烟霞涧水寒。坐呼花鸟使,笑整薜萝冠。
桁上悬鱼笱,桥边卧鹿鞍。野塘生杕杜,秋井长猗兰。
秖作藏身惯,宁谈避客难。鸳鸯辞锦□,□□□□□。
雨后清凉境,因还欲不回。井甘桐有露,竹迸地多苔。
幡映宫墙动,香从御苑来。青龙旧经疏,寥落有谁开。
壮哉射虎将军孙,惜哉扼虎边军魂。旌旗半捲日光薄,风吹野水秋无言。
生降孰与死战乐,天子未负将军恩。阵前八骏血为泪,仰面不见咸阳门。
祁连山头堆苜蓿,将军多马今何赎。
呜呼!仓颉莽千古,即生史籀亦尘土。
太学之东孔庙门,何得乾坤留石鼓。
奇珍岁久魂离魄,古文断落增艰涩。
野禽剥藓枯皮苍,山虫蚀土朽骨白。
日照犹看星斗移,雨来恐有龙蛇出。
当年此鼓流陈仓,骆驼欲载周文章。
贵如郜鼎宜在庙,祭酒却谓韩生狂。
后遭郑馀稍显异,宋家始能归大梁。
黄金填字石所丑,靖康离乱鼓北走。
埋没胡尘二百年,或落农家舂作臼。
文皇有意置成均,敕使鬼神永诃守。
我曾扪读慨夙怀,长揖宣尼洒杯酒。
周宣昔狩岐阳时,籀文烂漫天王辞。
石鼓隐见不可测,佛龛遗字争传奇。
大篆分流及蔡氏,作者日下江河毕。
峄山火迸秦王石,世间墨本空枣梨。
钟王亦似涉靡丽,忽瞻石鼓兴惭悲。
时乎通变圣不免,工正我吾皆其微。
但愿君王重吉甫,朝廷再树中兴碑。
足蹴黄河岸,首顶黄河天。黄风拂怀袖,飘飘直欲仙。
水奔来天上,帆移去日边。心与水同远,目共帆俱悬。
朝随奔水流,昼至锡山巅。午逐片帆去,暮泊太湖湄。
入门视诸儿,笑靥益丰妍。嘈嘈竟问询,依依左右牵。
升堂拜老父,矍铄一如前。喜极忘所以,转作啼涟涟。
长幼错杂坐,交口庆团圆。为言水土服,为言主人贤。
风沙虽云恶,兴居殊晏然。闻言轻相视,一室尽欢颜。
方期得小聚,讵意空缠绵。骇浪扑我面,惊涛击我肩。
不见家与人,独立黄河沿。