万山谁划断,一水界东西。地旷风逾急,天低云易迷。
半空横铁索,千尺跨虹霓。我欲桥边宿,江猿休夜啼。
禽鸟春风乐与同,有将理趣道儒宗。
两朝褒赏衣冠旧,一德充融礼乐隆。
天地无心驰电马,人民有望慰云龙。
馀年八十无全食,独抱青山继祖风。
栩栩寻芳遍绿郊,几丛梅影翅轻捎。红牙有谱依花按,白板无腔信羽敲。
打破冷香风入拍,翻残腻粉月当梢。檀心一点枝间逗,争得莺梭燕剪抛。
此水来天上,孤舟激浪行。涛声冲岸急,塔影卧堤平。
高屋旋沙没,平畴蔓草生。渠成休报绩,中泽尚鸿鸣。
小驿三间屋,驱车薄暮过。低窗延落月,虚枕纳长河。
轮铁消磨尽,囊金耗散多。西邻有豪客,轰饮杂酣歌。
洪波舣(yǐ)楫(jí)泛中流,凫淑鸥汀(tīng)揽胜游。
数点渔舟歌欸(ǎi)乃,诗情恍在白苹洲。
舣:停在岸边的船。楫:划船。凫淑:野鸭在清澈的水边。淑,美好。鸥汀:水鸟在水边的平地上。
欸乃:象声词,形容摇橹声。这里指渔歌。白苹洲:长满了白色苹草花的水中滩地。白苹,俗名田字草,夏秋开小白花。
三年转战苦苍生,禁旅传餐满市城。窦氏已来关右表,令公犹典朔方兵。
却看星象书含誉,应有花名赐太平。
愿得临边诸将帅,许教陇亩事春耕。
晨兴理轻策,咫尺阻长河。是时当伏秋,激浪涌嵯峨。
中流风怒号,嘘吸愁鲸鼍。同侣皆动色,将伯欲如何。
舟子谈笑馀,顾视颜愈和。扬帆复理楫,枕席恬然过。
始知镇定力,可以靖风波。谋事苟若是,经营岂在多。
公无渡河,河有胶泥,埋马流旋涡。公言公无畏,公有后劲,投鞭可断千寻波。
公无渡河,河有老鱼射毒龙腾梭。公言公无畏,公有利剑,入水能斩蛟与鼍。
公无渡河,公不可止。发上冲冠足徒屣,犀刃穿腰箭攒体,回视后军颜色死。
公无渡河,公不可止。公竟渡河,公死矣。
天汉浮槎讵可登,双丸跳荡此中腾。千帆疾下真如鸟,十月初寒未试冰。
觅渡声传樵径月,鸣镳目断猎围鹰。明朝更访夷门道,独向荒烟酹信陵。