一生心事少人知,魂傍空门觉后迟。惟有灵泉山上月,年年常照碧琉璃!
汶流不许归东海,引入南湖运口粮。千里帆樯明月夜,薰风吹送枣花香。
诗酒无穷乐,功名陌上尘。
息心长寿药,瞑目后生身。
白日一回梦,青山万古春。
不知天地里,谁是悟空人。
树底飞红雨,园林一望空。
寂寥春去路,狼籍晓来风。
乱影斜阳里,余香流水中。
可怜衰谢日,不与乍开同。
独坐长如醉,书来意暂醒。未能论会合,犹且慰零丁。
客少庭稀扫,人回户又扃。归期试閒卜,见说紫姑灵。
夜雨洗残暑,秋风应候来。庭柯色未减,黄菊意将开。
布被已思夹,霜钟渐欲催。岁华空向晚,心事日成灰。
已毕林中事,云烟隔暮城。
古松知鹤老,沙水见鱼行。
坐形生影,穷吟谷应声。
嗜茶因识谱,寻药忽遗名。
日吉期蜂分,山晴放犊耕。
喜幽从地僻,不学负时清。
缘荠同家食,披藤发野情。
松庐极邻并,归计几时成。
客花十月开湘桃,蓬天春浅霞烟高。
仟郎玩世跨鹏海,红龙紫仗青童翿。
星斗心胸□□□,笔端衮衮惊沧涛。
天皇庚申开凤历,百八十岁生夔皋。
彤庭射策鬼斗□,虎符分寄梁悬刀。
承华出入汉长吏,画图周室诸侯朝。
绫绮连钱蔽华屋,神奎秘画黄金标。
鹤嘴瓶深贮沆瀣,西峰倒碧翻蒲萄。
国士无双秦少游,周南相望祗淹留。投荒万里疑非计,下笔千言苦未休。
从古公卿排贾谊,即今节义数田畴。朝廷对食思颇牧,不道郎曹已白头。
啼痕宛似幽兰。露华残。正是相思,哀雁叫云端。
团扇恨,分镜泪,向谁弹。方寸容愁,寂寞倚阑干。