晨飙发荆州,落日到巴丘。方知刳剡利,可接鬼神游。
二湖豁南浸,九派驶东流。襟带三千里,尽在岳阳楼。
忆昔斗群雄,此焉争上游。吴昌屯虎旅,晋盛骛龙舟。
宋齐纷祸难,梁陈成寇雠。钟鼓长震耀,鱼龙不得休。
风雪一萧散,功业忽如浮。今日时无事,空江满白鸥。
朔吹喧重幕。谁记是、桂岭宜人偏独。才过烧灯节,乍冷云、凝碧乱筛银竹。
打窗急霰,侵阶急点,断续声寒碎玉。何处、围炉好,恰相对纸帐,梅花官阁。
回忆年时,天街踏雪。茸帽紫裘曾著。一自来南国,探花信、正喜小桃红簇。
忽地东皇爱惜,香梢浑勒住,缃葩锦萼。待新晴、壸山扶屐,同醉醽醁。
小雨才收日渐斜,酒旗插处两三家。
江头妆点秋来景,半是芦花半蓼花。
带月行,披星走。
孤馆寒食故乡秋,
妻儿胖了咱消瘦。
枕上忧,马上愁,死后休。
酒旋沽,
鱼新买,
满眼云山画图开。
清风明月还诗债。
本是个懒散人,
又无甚经济才,
归去来。
绿鬓衰,
红颜改,
羞把尘容画麟台。
故园风景依然在;
三顷田,
五亩宅,
美貌娘,名家子,
自驾着个私奔车儿。
汉相如便做文章士,
爱他那一操儿琴,
共他那两句儿诗。
也有改嫁时。
溪边午坐忽红沉,狎客沙鸥喜见寻。虚左车音消渴断,穷中草色著书深。
诗催水部梅如雪,酒醉柴桑菊似金。却忆公门桃与李,春风拂拂总成林。
见处分明得处亲,直於剑刃上翻身。
连云栈阁重回首,已是昔人非昔人。
瓶内水,松下经。
有人来问,觌面相呈。
白云散尽秋天青。