去年从越障,今岁没胡庭。严霜封碣石,惊沙暗井陉。
玉篸久落鬓,罗衣长挂屏。浴蚕思漆水,条桑忆郑坰。
寄书朝鲜吏,留钏武安亭。勿言戎夏隔,但令心契冥。
不见酆城剑,千祀复同形。
战城南,鼓声沸,胡阵如蛇前最锐。
三冲五合令转严,仰面看天斜日坠。
胡去不苦追,胡来不发矢。
大开阵角卧中军,凯吹如雷四壁起。
枝枝交影锁长门,嫩色曾沾雨露恩。
凤辇不来春欲尽,空留莺语到黄昏。
水殿年年占早芳,柔条偏惹御炉香。
而今万乘多巡狩,辇路无阴绿草长。
玉楼烟薄不胜芳,金屋寒轻翠带长。
公子骅骝往何处,绿阴堪系紫游缰。
嫩叶初齐不耐寒,风和时拂玉栏干。
君王去日曾攀折,泣雨伤春翠黛残。
微黄才绽未成阴,绣户珠帘相映深。
长恨早梅无赖极,先将春色出前林。
隋家堤上已成尘,汉将营边不复春。
只向江南并塞北,酒旗相伴惹行人。
陌上河边千万枝,怕寒愁雨尽低垂。
黄金穟短人多折,已恨东风不展眉。
铸黄金,服白玉,
方法难成日月促。十年著书五车读,
功名未就鬓发秃。海水可尽山可平,
人心何日息营营。安期羡门果何在,
贾谊刘向终奚成。前人不悟已如此,
后人还复蹑其轨。玉东西,
金叵罗,君不肯醉当奈何。
已作绿丝笼晓日,又成飞絮扑晴波。
隋家不合栽杨柳,长遣行人春恨多。
朝朝送别泣花钿,折尽春风杨柳烟。愿得西山无树木,免教人作泪悬悬。
南州美女娇如花,天然艳质轻铅华。脩眉皓齿鬓学鸦,步摧压鬓金凤斜。
琼瑶肌肤绝纤瑕,绣裙锦袂蒸云霞。腰悬双佩首六珈,吐词芬馥如春葩。
移莲延伫当窗纱,碧天云门见姮娥。容仪窈窕信莫加,道傍观者生咨嗟。
行人或过犹回车,媒氏通好何纷拿。玉帛不备当奈何,托身愿得良名家。
鸾箫双吹成配嘉。主君中馈为调和,百年燕婉期无它。
将进酒,持劝君。百年光阴若流水,劝君满饮须十分。
君不见石崇锦幛五十里,何如子夏衣悬鹑。岂论古人与今人,富贵贫贱同反真。
名流青史信足贵,骨埋黄壤谁知闻。起舞待明月,高歌遏行云。
劝君有酒且尽醉,无仆仆尔劳心身。
卓女红妆期此夜。
胡姬沽酒谁论价。
风流荀令好儿郎。
偏能傅粉复熏香。
绣帐罗帷隐灯烛。
一夜千年犹不足。
唯憎无赖汝南鸡。
天河未落犹争啼。