白马黄金鞍,蹀躞柳城前。问此何乡客,长安恶少年。
结发从戎事,驰名振朔边。良弓控繁弱,利剑挥龙泉。
披林扼凋虎,仰手接飞鸢。前年破沙漠,昔岁取祁连。
折冲摧右校,搴旗殪左贤。昆弥还谢力,庆忌本推儇。
海外平遐险,来庭识负褰。三韩劳薄伐,六事指幽燕。
良家选河右,猛将征西山。浮云屯羽骑,蔽日引长旃。
自矜有馀勇,应募忽争先。王师已得隽,夷首失求全。
鼓行徇玉检,乘胜荡朝鲜。志勇期功立,宁惮微躯捐。
不羡山河赏,谁希竹素传。
一度卢龙塞,伤心景物殊。秋风嘶老马,落日聚饥乌。
岭上寒云合,闺中明月孤。还闻遣博望,雨雪在长途。
紫骝卸玉羁,故人来齐安。昂藏河朔气,两鬓萧萧寒。
为言三载别,歧路各漫漫。燕秦二千里,浮云会江干。
雪堂寂寞秋,倾盖暂盘桓。片言泻黄河,随风生波澜。
蛇虺横江湖,噬螫太无端。湛卢不在握,徒手空长叹。
明日东西别,征车不可攀。
置酒旗亭畔,风吹杨白花。愁深同汶水,道远指京华。
乍听悲笳起,回看落照斜。庭闱千里梦,怜我滞天涯。
两弟分南北,鸰原心事违。稚圭方夜读,曼倩复朝饥。
月向吴宫照,云依蓟坂飞。并怜梁苑客,漂泊未能归。
汴水金堤险,黄沙拨暮云。戈鋋终未息,筚篥不堪闻。
万井惊狐火,千村散马群。夷门衰草畔,酹酒信陵坟。
金舆帝子去,朱戟故宫存。麋鹿穿陵寝,鱼龙入殿门。
连云艮岳迥,落日大河奔。老监曾骖乘,凄凉说旧恩。
行指荡阴泽,遥思嵇侍中。一泓水自碧,千载血犹红。
玉座春吹雨,寻旗夜起风。英英岳忠武,庙貌对城东。
程婴存祀义,豫让报恩心。此地昔人没,千年沣水深。
花明开驿道,苔老积碑阴。我独何为者,天涯寄苦吟。
潋滟金沟溢,青匆玉树寒。几回思碣石,三度向长安。
入市碎琴易,依人弹铗难。异乡逢令弟,华发共惊看。
窜谪边穷海,川原近恶谿.有时闻虎啸,无夜不猿啼。
地暖花长发,岩高日易低。故乡可忆处,遥指斗牛西。
冷艳全欺雪,馀香乍入衣。春风且莫定,吹向玉阶飞。
冷艳金歇雪,余香乍入衣。
春风且莫定,吹向玉阶飞。
落日荒陵百尺台,登临高兴亦悠哉。泰山云尽千峰出,汶水霜晴一雁来。
白发还乡惟有梦,青云当路岂无媒。布衣谁识新丰客,独对秋风酒一杯。
农功亦既成,霖雨乃无患。忽忽云向阴,耿耿秋未晏。
昨宵天宇澄,起视明星烂。碧汉或浮豕,梦雨先滞雁。
蟋蟀织虚堂,蟏蛸挂尘幔。音书忧喜杂,气候暄寒半。
泥涂浩纵横,期程昧筹算。没车驰不休,日驭行且慢。
策勋羡荣名,素食坦薄宦。趋事亟奔走,余情惬眺玩。
放怀当秋岑,摅志寄云翰。偶憩花木清,不涉丝竹乱。
徙倚足相羊,风雨积昏旦。时序未觉迁,云物一何焕。
晨风无近心,鸣鹳有幽叹。独有吹豳人,羔酒乐亲串。
莫怪清狂似谪仙,乘凉远过玉山前。紫箫夜动黄姑渚,翠被风生越鄂船。
云树亭台全却暑,芙蓉帘幕半浮烟。赋诗刻烛良宵饮,知是衣冠不乏贤。