燕台一别几经秋,兄弟天涯尚黑头。音信漫凭天外雁,行藏都付水中鸥。
梁园才子如君几,南国佳人不可求。二十四桥明月好,不知今夜共谁游。
际晓闻君已出城,晚来消息未分明。尊开漫自誇清酒,诗到真如食太羹。
雪土细穿春草绿,雨帘高捲暮云平。虚堂烛火棋枰在,可惜无人坐五更。
伏时诏休偃,闭门谢朋侪。
羲和挟升阳,晓气红崔嵬。
炎林欝歊露,焦原横赭埃。
怒甚崒崒云,旱始隆隆雷。
况我庇茨宇,烦襟安得开。
囚拘诉巾帻,仇怨被酒杯。
汤沐未及具,反为虮虱咍。
北风殊杳嘿,羲人安在哉。
渴莫饮污渠水,饥莫食衰草根。孟诸桃林春正绿,洞庭笠泽多清源。
五侯枥上皆骢马,笑杀田翁事耕稼。阴山劲卒气偏豪,几日销兵卖宝刀。
群行聚散无迹远,遥望长洲日将晚。不闻宁戚歌,不见百里奚。
猛虎当头向前去,空村尚有绿林儿。
萧条客路度微溪,昨夜清霜印马蹄。枫叶梅花愁望断,更堪林外野
遥遥稽山云,淡淡镜湖水。云水两无心,千秋亦相似。
忆昔金门人,黄冠此山里。恩荣□□□,但得遂初志。
兰亭何岧峣,修竹犹深邃。欲识斯人居,寂寞山阴是。
我来吊遗踪,临风写幽意。恻怆更何言,落日猿声起。
巴妇能专利丹穴,始皇称作女怀清。此花即是秦台种,赤玉烧枝擅美名。
暮景尔萧尔霁。
云淡天高风细。
正月华如水。
金波银汉,潋滟无际。
冷浸书帷梦断,欲披衣重起。
临轩砌。
素光遥指。
因念翠蛾,香隔音尘何处,相望同千里。
尽凝睇。厌厌无寐。
渐晓雕阑独倚。
兰叶荷花香满庭,坐来炎雨霁空冥。帘开高栋一星出,酒对故人双眼青。
沙柳阴森如待折,候虫凄断若为听。间从聚散看身世,天际浮云水上萍。
奇树生南国,孤根来远方。隹名谁不爱,植近君子堂。
春风一披拂,花叶何炜煌。上有寄生枝,亦得沾恩光。
桂枝陵寒山,梧桐在高冈。草木非自献,信美非所将。