澹月华灯春夜。送东风、柳烟梅麝。宝钗宫髻连娇马。似记得、帝乡游冶。
悦亲戚之情话。况溪山、坐中如画。凌波微步人归也。看酒醒、凤鸾谁跨。
淡月华灯春夜。送东风、柳烟梅麝。宝钗宫髻连娇马。似记得、帝乡游冶。
天地开王国,山河拱帝州。双龙青汉阙,九凤碧云楼。
甲第俱连戚,高门总列侯。雕舆回玉轴,宝马鞚绒䋺。
城树交驰道,宫花隐御沟。旗旄严扈从,笳鼓竞周游。
长乐春风起,昆明宿雨收。晓钟闻阆苑,仙仗绕瀛洲。
公子辞金屋,王孙上綵舟。哀弦随妙舞,急吹杂清讴。
锦殿祥烟积,朱城佳气浮。仰瞻凌斗极,俯瞰迥林丘。
万古英雄地,繁华自不休。
鹊群饶舌本何功,鸦阵狂言却似忠。闻鹊忻然鸦辄唾,甘谀易售古来同。
丈人屋侵云,乌爱丈人屋。涂人亦爱乌,乌声喜相续。
屋底间蛾眉,环坐理丝竹。丝竹无新腔,写汝声为曲。
丈人一赏音,瓦砾弃珠玉。移噪邻翁家,闻者皆唾逐。
斗标建子仲冬月,晓天云掩残月魄。满城霜气利如刀,敝褐蒙头出不得。
旭日无光风伯怒,冰合水泉厚地裂。凭高旷望目力超,瀚海天山千丈雪。
波涛永閟蛟龙宫,原野深藏狐兔穴。南山榛栗尽枯死,出猎何人驰驷驖。
俄顷风收氛翳开,万里云天清帖帖。青旗飐飐酒家楼,杖头恰有钱三百。
何物小儿为侣俦,座上能诗有仙客。月斜醉倒花树下,铜龙漏下五十刻。
越女芙蓉妆,浣纱清浅水。忽惊春心晓,不敢思君子。君子纵我思,宁来浣溪里。
我心劳我身,远道谁与论。心如木中火,忧至常自燔。披访结恩地,世人轻报恩。女无良媒识,知入何人门。寒日行深山,路由谷中村。田翁樵采熟,男女讴吟喧。借问身命谋,上言愧乾坤。时清公赋薄,力勤地利繁。下念草木年,坐家见重孙。举案馈宾客,糟浆盈陶尊。醉闲鹿裘暖,白发舞轩轩。仰羡太古人,余将破行辕。遑遑问身事,师友难为言。离歌又行去,落日低寒泉。
菊花低色过重阳,似忆王孙白玉觞。今日王孙好收采,高天已下两回霜。
公门得休静,禅寺少逢迎。任客看花醉,随僧入竹行。归时常犯夜,云里有经声。