鸿鹄会高风,拂翼凌云霓。
蛟龙不得水,葺鳞困涂泥。
惟昔望诸君,一战举强齐。
秦穆伯西戎,能用百里奚。
傅说筑商岩,太公钓磻溪。
韩信寄食饮,孔明躬耕犁。
立贤苟无方,曷问鹜与珝。
驱车上太行,峻极不可跻。
重云蔽层岑,流潦绝荒蹊。
豺狼当我嗥,魑魅向我啼。
顾瞻望九州,欲去惑东西。
嘉谷委蔓草,良田养蒿藜。
乘黄避跛鳖,狐貉骄虎貔。
谁言纵壑鱼,竟为触藩羝。
长夜起啸叹,邪气凭我脐。
梦登舜苍梧,遥望禹会稽。
援琴奏将归,日暮增惨凄。
盲飚正滃勃,孤凤将安栖。
今年冬雨不作雪,屋头鸟声浑似春。绝怜草色绿铺地,可爱梅花白照人。
时物巳迎新岁换,交情空向异乡亲。忽思昨夜残灯里,错认还家梦是真。
小楼依白石,且近周公涯。溪水迎门入,贾舫趁潮回。
闹市可安禅,缘未学如来。因寻周公梦,来者犹可追。
一日供偃仰,明日非所裁。
西樵等山耳,君来四千里。一来即一去,去来有何意。
大科见日台,共坐了大事。收拾到山时,明日书难寄。
主人如酒清,未对心先澄。酒似主人意,不尽来如绳。
清宴依兰若,回席近前楹。江山献佳丽,乐极悄怀生。
六朝豪俊地,风花忽飘零。维彼长江水,滔滔去不停。
早见梅花落,江南春未迟。
如何上苑叶,不似故园枝。
影怯临妆夜,香怜逐吹时。
无人问消息,独自寄相思。
求仙无诀问蓬壸,缥渺神山一片孤。溪水冰融随岸阔,天风霜起任桑枯。
田畴死记庐龙塞,司马生惭瑞兽符。为问今宵寒夜月,照来还似旧时无。
平接上峰去,忽从林莽颓。奇情供一径,并送此中来。
临觞不辞,当歌不悲。明月迟空,天汉离离。南有玉衡,北有营室。
明明两间,达者自逸。鸿雁惊霜,飞必有乡。鴳雀栖迟,东西回翔。
登山善疑,临水善忆。古人有心,千秋不测。东望碣石,大海环之。
横波施楫,谁能代持。陈馀绝交,冯衍悲老。佩玦千金,轻丧其宝。
剖臆出心,与天而游。回风在御,何用繁忧。
自古有秀色,西施与东邻。蛾眉不可妒,况乃效其颦。
所以尹婕妤,羞见邢夫人。低头不出气,塞默少精神。
寄语无盐子,如君何足珍。